Όταν έχουμε την ικανότητα να δημιουργούμε σχέσεις με υπευθυνότητα, κατανόηση και εμπιστοσύνη, βιώνουμε την ελευθερία της αλληλοσύνδεσης η οποία επηρεάζει το τρόπο συμπεριφοράς μας- αισθανόμαστε πιο ανοιχτοί, έχουμε την αίσθηση της εσωτερικής γαλήνης και προοπτικής, αντιλαμβανόμαστε ότι η δημιουργία σχέσης είναι για τον άνθρωπο ο φυσικός τρόπος ύπαρξης. Ωστόσο, όταν σε μια σχέση βιώνουμε συγκρούσεις και εντάσεις, έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε πως πρέπει να αναλύσουμε τα γιατί, καθώς και να βρούμε κάποιον τρόπο «να τα επεξεργαστούμε». Οι περισσότεροι από εμάς που συμμετέχουμε σε θεραπείες, επιδιώκουμε να επιλύσουμε τα προβλήματα που έχουμε στις σχέσεις μας, ενώ θεωρούμε ότι το μεγαλύτερο αληθινό μας «πρόβλημα» είναι ότι δεν ξέρουμε πως να δημιουργήσουμε σχέση με τον εαυτό μας ή ακόμη και ποιός είναι αυτός ο εαυτός ο οποίος δημιουργεί σχέση και με τι.
Συνειδητότητα και Διαλογισμός
Στοχεύοντας στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους, πολλοί άνθρωποι εξασκούνται στον διαλογισμό- τι σημαίνει όμως πράγματι διαλογισμός;
Υπάρχουν δυο βασικά είδη διαλογισμού και διάφορες τεχνικές που μπορούμε να δοκιμάσουμε. Μπορεί να έχουμε στόχο μας να χαλαρώσουμε τον νου μας, να ηρεμήσουμε τις σκέψεις και να στοχεύσουμε στην υπερβατικότητα ή μπορούμε να ασκήσουμε ένα είδος διαλογισμού που απλώς θα παρατηρούμε το πως είμαστε, δημιουργώντας σταδιακά μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό μας.
Η απουσία της συνειρμικής διαδικασίας της σκέψης, η οποία μας μεταφέρει στο παρελθόν και στο μέλλον είναι το πιο αποτελεσματικό είδος διαλογισμού, αν θέλουμε να βελτιώσουμε τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Σε αυτή την περίπτωση, η συνειδητότητά μας κατευθύνεται στην αίσθηση του κενού, που στη συνέχεια μας οδηγεί στην αντίστοιχη κατάσταση ύπαρξης. Από που πηγάζουν άραγε οι σκέψεις; Είναι εύκολο να παρατηρήσουμε την αρχή μιας σκέψης, την κίνηση μέσα από την σκέψη, καθώς και το τέλος της σκέψης.
Κάθε σκέψη είναι πάντα μια περιγραφή για κάτι. Κάθε σκέψη πηγάζει από την συνειδητότητα. Οι σκέψεις δεν είναι παρά τα «άνθη» της συνειδητότητας. Η συνειδητότητα δεν πηγάζει από τον εγκέφαλο- είναι μια αλυσίδα παρατηρήσεων που μεταφέρεται μέσα από τον εγκέφαλο, με τον ίδιο τρόπο που τα μηνύματα εικόνας και ήχου μεταδίδονται στην οθόνη μιας τηλεόρασης. Η αύρα των χαρισμάτων αποτελεί μέρος της συνειδητότητας.
Οι σκέψεις πηγάζουν από τη συνειδητότητα και άρα δεν μπορούν να προέρχονται παρά από το δυναμικό των χαρισμάτων. Οι σκέψεις πηγάζουν από τη συνειδητότητα, ενώ η συνειδητότητα αποτελεί μέρος της αύρας των χαρισμάτων. Αν αυτή η διαπίστωση γίνει κτήμα σας, θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στο σύνολο της ύπαρξής σας. Αυτό σημαίνει πως όλα όσα κάνετε ξεκινούν από μια σκέψη, και κάθε σκέψη δεν είναι παρά μια περιγραφή. Σημαίνει ότι ακολουθούμε πάντα αυτή τη διαδικασία και, άρα, όλα όσα κάνουμε πηγάζουν από τις σκέψεις μας. Η συνειδητότητα πάντα θα εμπεριέχει τη μνήμη όλων των πράξεων σας, όχι με την έννοια της τιμωρίας ή της επιβράβευσης αλλά επειδή αποτελούν μέρος του συνόλου της συνειδητότητας. Όποιο βήμα κι αν ακολουθήσετε στις προσπάθειές σας, θα συμβάλει στην ατμόσφαιρα της συνειδητότητας. Αυτό σημαίνει απλώς ότι οι πράξεις σας αποτελούν μόνον ένα μέρος από το σύνολο των επιρροών που δέχεται η συνειδητότητα. Ποιές όμως είναι οι συνέπειες οι οποίες απορρέουν από αυτό; Αυτό σημαίνει ότι το άγνωστο και ο φόβος για το άγνωστο μπορούν να ακυρωθούν μόνο μέσα από την επαφή με τα χαρίσματά μας. Για αυτό τον λόγο οι μυστικιστές έδωσαν έμφαση στον διαλογισμό. Ο διαλογισμός δεν είναι η απουσία των σκέψεων, είναι η διαπίστωση ότι οι σκέψεις αποτελούν τα προσωπικά «άνθη» της συνειδητότητας και ότι, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τις διαδικασίες που ακολουθεί ο άνθρωπος, πρέπει να συνδιαλαγούμε όχι με τις σκέψεις, αλλά αντίθετα με την ίδια την συνειδητότητα. Η περιγραφή που παρέχεται από τις σκέψεις μπορεί να είναι μια πολύ όμορφη λειτουργία, αλλά δεν είναι ποτέ η απόλυτη πραγματικότητα. Ο διαλογισμός είναι απλά η κίνηση που επιτρέπει στην πλευρά της συνειδητότητας που αφορά στα χαρίσματα να επισκιάσει εκείνη της περιγραφής.
*Τα χαρίσματα θεραπεύουν |Manuel Schoch |Eκδόσεις Ισόρροπον |
Μετάφραση: Χριστίνα Σπηλιώτη
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
