Ετικέτα: Χάρης Βλαβιανός

Γεμίσαμε τη ζωή μας με ανούσιες, εκθαμβωτικές λέξεις. Λέξεις, λέξεις, λέξεις. Τόσες λέξεις που δεν έμεινε χώρος ούτε για ένα αληθινό αναφιλητό.      

I   Παρατήρησε με προσοχή τα αντικείμενα που σε περιβάλλουν (λουλούδια, βιβλία, φωτογραφίες), παρατήρησε τα καθώς αιωρούνται νωχελικά μέσα στη μεταφυσική τους αθωότητα.   Δεν είσαι βέβαιος ότι υπάρχουν πρέπει ωστόσο να συνεχίσεις να τα...

Δικό σου     «Όταν επιτέλους λάμψει το φεγγάρι δεν θα ’χουμε ανάγκη άλλους παραδείσους, αρχαίες μελωδίες, άρπες, φλογερά πνευστά.     Απόψε ποθούμε μια ευτυχία λιγότερο πλαστή, λουλούδια κόκκινα, κίτρινα, αληθινά που τ’ άρωμά...

Να μπορούσες να χαθείς, έστω για λίγο, στα ερείπια του χρόνου, (όπως χάνεται κανείς στους δρόμους μιας νέας Πομπηίας), να ξεχάσεις το σημείο που στέκεσαι, το σταθερό, αμετάβλητο κέντρο...

Μόνος χωρίς αμφιβολία για το τέλος. Η σάρκα μου τρυφερή για το μαχαίρι Σου. Το σχέδιο αυτό ούτε δικό Σου ούτε δικό μου και η αποτίμηση της τέφρας ούτε...

Θέλεις να φαντάζεσαι τον εαυτό σου ακλόνητο βράχο. Έστω. (Αν και -μεταξύ μας-, θα μπορούσες να βρεις κάτι λίγο πιο πρωτότυπο για την περίπτωσή σου.) Όμως στο τέλος θα...

Είναι εύκολο να επιστρέφεις ν’ αναχωρείς να επιστρέφεις ν’ αναχωρείς και πάλι. Είναι αργά ωστόσο να χειραφετηθείς απ’ την ψευδαίσθηση της ομολογίας. Θηρευτής ονείρων που δεν ήταν θεμιτό να ονειρευτώ. Κάθε...