Ετικέτα: Διονύσης Καψάλης

Ένα συναίσθημα αργό, καθώς τελειώνει κάτι που άρχισε – δεν ξέρω πόσα χρόνια· κι είναι νωρίς ακόμη· νύχτες με τριζόνια θα ‘ρθουν πολλές, και πάντα η μνήμη...

Τώρα δεν ονειρεύομαι τις νύχτες, κι όταν σε σκέφτομαι σου απευθύνω ένα βουβό σονέτο κι ένα κρίνο.    «Μέσα και έξω», (2014)

Τώρα εδώ, στης τύχης τα γραμμένα, ποιος θα μας πει τι ήταν όλο αυτό· δεν έχει δρόμους για να ονειρευτώ, κατώφλι να κρυφτώ λίγο από μένα.   Τώρα που...

Πίσω απ’ τα κλεισμένα βλέφαρα ο ήλιος πλέκει κορμιά στιγμές στο μαύρο ύφασμα λάμψεις φθοράς, πυγολαμπίδες∙ μαυρίζουν στη λευκή σελίδα. Είναι κατάστικτος κορμιά ο ήλιος σκιαμαχούν, το φως μου στιγματίζουν και...