Ετικέτα: Ελένη Βακαλό

Οι εποχές που αλλάζουν συνήθειες Επηρεάζουν στο δέρμα Κι όταν κλείσεις τα μάτια σου πιο πολύ το αισθάνεσαι Πως θ' αλλάξεις τοπίο Αφού πρώτα οι κινήσεις αδιόρατες στο...

Τη νύχτα Που κυλάνε στους ώμους Λυμένοι σπασμοί Σε ήθελα Να χαϊδέψεις Με βλέφαρα γυμνά Το κορμί μου Σκοτεινός και βουβός Να σαρώνεις τον άνεμο Και να ’ρχεσαι Βαρύς σα σιωπή Κι απλά Θα σε δεχτώ  

Γιατί στην άβυσσο μέσα υπάρχω όπως υπάρχει στο ποίημα μου πάντα κρυμμένος, όχι μια λέξη, παρά ένας λυγμός.  

Ελάτε όλες μαζί ν’ αγκαλιαστούμε στεγνά σ’ ένα σώμα Να λικνίσομε τ’ αγόρια μας στα στρογγυλά μας γόνατα Να τους πούμε ένα νανούρισμα απ’ τη γαλάζια...

– Το στήθος της λάμπει σαν άστρο – Είν’ η φωνή του Τραχειά και ανυπόμονη Όπως με πήρε την πρώτη νύχτα Στην αγκαλιά του Τα βλέφαρά της – Δεμένος με...

Την επάρκεια του σώματος η ηδονή   Η δίψα αρχίζοντας ‘Οπως τα χείλη φουσκώνουν Στη σύσταση χλοερά που ήταν πιο πριν   Μ’ άλλον τρόπο απαίτησης Μ’ άλλες κάμψεις Αποθέματα ελάχιστα στιγμων...