Είναι για μένα το κάλλος σου, Ελένη,σαν την περασμένη εκείνη εποχήπου σε μια θάλασσα με φύκια μυρωμένητον θαλασσοδαρμένο, κατάκοπο ταξιδευτήτης Νίκαιας τα πλοία φέραν...
Όταν στρώνεις το τραπέζι
πριν καθίσεις
να ελέγχεις σχολαστικά
την αντικρινή σου καρέκλα
άν είναι γερή μήπως τρίζει
μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές
μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί
άν υποσκάπτει το σκελετό
σκουλήκι
γιατί εκείνος...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει