Είναι για μένα το κάλλος σου, Ελένη,σαν την περασμένη εκείνη εποχήπου σε μια θάλασσα με φύκια μυρωμένητον θαλασσοδαρμένο, κατάκοπο ταξιδευτήτης Νίκαιας τα πλοία φέραν...
Φεύγεις, χάνεσαι ψηλά
και ξάφνου κάνεις μια βουτιά
τον ουρανό αγγίζεις από κει
και μας κοιτάς
λες και υπάρχεις μόνο εσύ!
Εσύ είσαι ο διαφεντευτής
Εσύ κι ο μέγας ο...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει