Ετικέτα: Erich Fried

άσπρα χέρια κόκκινα μαλλιά μπλε μάτια   άσπρες πέτρες κόκκινο αίμα μπλε χείλη   άσπρα κόκκαλα κόκκινη άμμος μπλε ουρανός    

Όταν σε φιλάω, δεν είναι μόνον το στόμα ή ο αφαλός ή οι μηροί σου που φιλάω.   Φιλάω ταυτόχρονα και τις ερωτήσεις και τις απαιτήσεις και τις...

Με τους ανθρώπους να μιλώ για ειρήνη και παράλληλα να σε σκέφτομαι Να μιλώ για το μέλλον και παράλληλα να σε σκέφτομαι Να μιλώ για το δικαίωμα στη ζωή και...

Η ζωή θα ήταν ίσως πιο εύκολη αν δε σε είχα ποτέ συναντήσει   Λιγότερος θρήνος κάθε φορά που πρέπει να χωριστούμε Λιγότερος φόβος μπροστά στον επόμενο και στον μεθεπόμενο χωρισμό.   Κι...

(Grenze der Verzweiflung)   Τόσο σ’ αγαπάω που πια δεν ξέρω αν τόσο σ’ αγαπώ ή αν φοβάμαι   αν φοβάμαι ν’ αντικρίσω δίχως εσένα τι απ’ τη ζωή μου θα έμενε ακόμη στη...

Αν είχε νόημα να ζεις θα είχε νόημα να ζεις Αν είχε νόημα να ελπίζεις ακόμα θα είχε νόημα να ελπίζεις ακόμα Αν είχε νόημα να θες να πεθάνεις θα είχε νόημα να θες να...

Ό,τι είναι Είναι παραλογισμός λέει η λογική Είναι ό,τι είναι λέει η αγάπη   Είναι δυστυχία λέει ο υπολογισμός Δεν είναι άλλο παρά πόνος λέει ο φόβος Είναι αδιέξοδο λέει η αντίληψη Είναι ό,τι είναι λέει η...

(Nachtgedicht)    Να σε καλύψω όχι με φιλιά απλώς και μόνο με το σκέπασμά σου (που απ’ τον ώμο σου γλίστρησε) στον ύπνο σου να μην κρυώνεις   Κι ύστερα σαν ξυπνήσεις το παράθυρο να κλείσω και να...

Μερικές φορές θα ήθελα όσο γέρος είμαι, άλλο τόσο να ήμουν έμπειρος ή έστω όσο έμπειρος είμαι, άλλο τόσο να ήμουν έξυπνος ή τουλάχιστον όσο έξυπνος είμαι, άλλο τόσο...

Πες πού να χαράξω τʼ όνομά σου; Στον ουρανό; Είναι τόσο ψηλά Στα σύννεφα; Είναι τόσο φευγαλέα Στο δέντρο που κόβεται και καίγεται; Στο νερό που παρασύρει τα πάντα; Στο χώμα που ποδοπατείται και μέσα του...