Ετικέτα: Γιάννης Τρανός

Βρέχει Και είμαι Στην τρεμάμενη Από Τους κρυστάλλους νερού Που ρίχνονται Μακροβούτια Παρισφρόντας Στην θάλασσα νερό Υγρό στοιχείο Γη και αέρας Παντρεύονται Ο άνεμος Σηκώνει την Άμμο Σε έναν εκστατικό Χορό Παρατηρώ τα ψάρια Αγκαλιασμένα με τη Βροχή τα φύκια Την ανταργιασμένη Άμμο του βυθού Θολό...

Μακάριο το τίποτα Μεταμορφώνομαι Μέσα στην απόγνωση Ακουμπάω επάνω Σε μαύρες πλαστικές Σακούλες Αναθρώσκω στα δέντρα τα πυκνά Για να μυρίσω Λίγο ήλιο Να γευτώ από Την κοντινή Παραλία Το αλάτι Και το ιώδιο Όμορφο αεράκι που φυσάει… Λες...

Ξεμάκραινα από όλους Και από όλα Το κορμί μου Αυτοπυρπολήθηκε Τιμωρήθηκα Για τις ειδεχθής Μου πράξεις Ανοίγω μια τρύπα Στο χώμα Η γη είναι θεός Μπαίνω μέσα στο Θεό Σαν το ημίφως της πανσελήνου Τόξο σήμερα...

Ο άντρας Καπνίζει Στο δωμάτιο Υπάρχουν Άλλη μια γυναίκα Και τρεις άντρες Ο άντρας δεν τους Δίνει σημασία Συνεχίζοντας το Ταξίδι Με το Μυαλό του Καπνίζει αριμανιως Η στάχτη Από το τσιγάρο Χαϊδεύει Τον ιδρωμένο του Αγκώνα Τρομάζει μα Δεν καίγεται Η στάχτη μέχρι...