Ετικέτα: Γιώργος Ιωάννου
Ομίχλη πέφτει, Γιώργος Ιωάννου
Ομίχλη πέφτει πάλι απάνω μου∙
αν είναι δίπλα μου κανείς, τελείως άγνωστο.
Ούτε στη μνήμη μου δε βρίσκω μια χαρά μου.
Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε∙
ούτε ένα...
|Γιώργος Ιωάννου
Έμπλεξα άσχημα μαζί σου,
λύσε με.
Τα σώματα που γδύνω και
ασπάζομαι
δεν έχουν το δικό σου το
μυστήριο.
Ξέρω εκ των προτέρων τι
θα βρω,
τι θα τους πω,
τι θα μου...
Ως το λαιμό, Γιώργος Ιωάννου
Δανείστηκα τη φωνή μιμήθηκα το βάδισμα.
Μπήκα ως το λαιμό μέσα στην επιτήδευση.
Ποτέ σα νέος δεν τραγούδησα στους δρόμους.
Πήρα τους δρόμους νύχτα μόνο για την...
ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΧΕΡΙΑ, Γιώργος Ιωάννου
Με τις παλάμες μου τις ένοχες στο πρόσωπο,
ούτε μπορώ να κρύβομαι, ούτε και να βαδίζω.
Αυτά τα άσπρα χέρια εξίσου είναι γνωστά.
Κ’ έψελνα κάποτε τις...
Aγάπη μου χωρίς ελπίδα, Γιώργος Ιωάννου
Κάτι ζητάει φέτος το φθινόπωρο.
Σού ζήτησα μια πρόχειρη φωτογραφία.
Αν όμως βρέχει απόψε, πάλι θα χαθείς.
Βροχές, φωτογραφίες και φθινόπωρα.
Αγάπη μου,
αγάπη μου χωρίς ελπίδα.
Ξέρει ο Θεός, Γιώργου Ιωάννου
Έκαψα πρώτα τη μορφή μου.
Γράμματα και φωτογραφίες ύστερα.
Πώς με φωνάζαν πλέον το λησμόνησα ΄
όνομα ή επίθετο δε με στολίζει.
Ασχήμισε φριχτά το πρόσωπό μου ΄
της...
Τα Χίλια Δέντρα, Γιώργος Ιωάννου
Όλοι λακίζουν, ούτε καν ρωτούν.
Και δε σε φτάνει ο πυρετός, έχεις και τύψεις,
γιατί ποτέ σου δεν κατάλαβες ποιοι
σ’ αγαπούσαν
ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΦΩΝΗ, Γιώργος Ιωάννου
Θέλω να σκάψω και δεν έχω γη.
Να φυτέψω-χώμα δεν υπάρχει
ούτε φυτά, ούτε κάν ένα φτυάρι.
Θέλω να φωνάξω, δε βρίσκω φωνή.
Η ομορφιά δε μ’ αγγίζει
και...
Κατάσαρκα, Γιώργος Ιωάννου
Μαζί μου σε κοιμίζω τις νύχτες.
Κατάσαρκα σε φορώ σα μια φανέλα μάλλινη·
τρίβεσαι στο κορμί, μου το ανάβεις.
Μόνος – μ’ εξαντλημένη φαντασία.
Θηρία πια με τριγυρνούν.
Τη...
Σφραγίδα μοναξιάς, Γιώργος Ιωάννου
Έσφιξα τα μάτια να μη βλέπω πια
– να μη με βλέπουν, αυτοί που τριγυρνούνε
με μια σφραγίδα μοναξιάς στο μέτωπο.
Μα ζωγραφίστηκες εσύ στα βλέφαρά μου
με...