Ετικέτα: Γιώργος Σεφέρης

«Οι μέρες είναι πέτρες. Τσακμακόπετρες που έτυχε νά βρει η μια την άλλη κι έγιναν δυο τρεις σπίθες· πέτρες του αλωνιού που τις χτυπούν τα πέταλα...

"Η ζωή του ανθρώπου είναι καμωμένη από καιρούς. Καιρός να σπείρεις, καιρός να θερίσεις, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς. Αν το σκεφτείς έτσι, θα μπορέσεις...

__________________________________________________ (Απόσπασμα) «Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να...

Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα! Πρόβαλε ανάστημα άγρυπνο στο πλήθος της σιωπής σήκωσε το κεφάλι σου από τα χέρια τα καμπύλα το θέλημά σου...

  Ἄνθη τῆς πέτρας μπροστὰ στὴν πράσινη θάλασσα μὲ φλέβες ποὺ μοῦ θύμιζαν ἄλλες ἀγάπες γυαλίζοντας στ᾿ ἀργὸ ψιχάλισμα, ἄνθη τῆς πέτρας φυσιογνωμίες ποὺ ἦρθαν ὅταν κανένας δὲ μιλοῦσε...

Ἄνοιξε τὰ μάτια καὶ ξεδίπλωσε τὸ μαῦρο πανὶ πλατιὰ καὶ τέντωσέ το ἄνοιξε τὰ μάτια καλὰ στύλωσε τὰ μάτια προσηλώσου προσηλώσου τώρα ξέρεις πὼς τὸ μαῦρο πανὶ ξεδιπλώνεται ὄχι...

Καθώς περνούν τα χρόνια πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν~ καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές, βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια~ ξέρεις πως εκείνοι που...

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο μέσα στο πρωινό χορτάρι ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε να...

Δὲν ἦταν ἄλλη ἡ ἀγάπη μας ἔφευγε ξαναγύριζε καὶ μᾶς ἔφερνε ἕνα χαμηλωμένο βλέφαρο πολὺ μακρινὸ ἕνα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο μέσα στὸ πρωινὸ χορτάρι ἕνα παράξενο κοχύλι ποὺ δοκίμαζε νὰ...