Ετικέτα: Κ. Π. Καβάφης

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό, με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -- έτσ' οι επιθυμίες μοιάζουν...

https://www.youtube.com/watch?v=ZjY0pI7Aeqg&ab_channel=tzortzinious *Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1918)   Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες, αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα...

(29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933)    Επέστρεφε   Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με— όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά...

Εκείνα που δειλά φαντάσθη μαθητής, είν’ ανοιχτά, φανερωμένα εμπρός του. Και γυρνά, και ξενυχτά, και παρασύρεται. Κι ως είναι (για την τέχνη μας) σωστό, το αίμα του,...

Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό, που μέσα σ' όλην του την έκλυσι και την πολλήν του πείραν έρωτος, παρ' όλην την συνειθισμένη του στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν, ετύχαιναν...

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους. Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε· κάποτε μες στην σκέψι τες...

Η θάλασσα στα βάθη της πήρ’ έναν ναύτη.— Η μάνα του, ανήξερη, πηαίνει κι ανάφτει στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί για να επιστρέψει γρήγορα και νάν’...

Μετά σου το παν, νομίζω, προσηνές με μειδιά, στον καθρέπτη των ματιών σου την χαράν αντανακλά. Στάσου, φως μου, και ακόμη δεν σε είπα τα μισά απ’...

Δεν λιγοστεύ' η συμφορά όσω και αν την λέγης. Αλλ' είναι πόνοι που ήσυχα μες στην καρδιά δεν μένουν. Διψούν με το παράπονο να βγουν να...

Θά θελα αυτήν την μνήμη να την πώ... Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει - γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται. Δέρμα σαν...