Ετικέτα: Κατερίνα Χριστοδούλου
Kαθαρμός, Kατερίνα Χριστοδούλου
Ο ουρανός καταρρέει
πλακώνοντας
με τις βαριές πεθυμιές του
τα άψυχα θνητά κορμιά
που ακροβατούν κατακρεουργημένα από του έρωτα
το δίπτυχο μαχαίρι που κάθε τόσο
γλιστράει
χαϊδεύει
ματώνει
-τα σωθικά των-
Η ηχώ του...
Μια ψυχή, Κατερίνα Χριστοδούλου
Ποια είμαι εγώ για να σε κρίνω
Ποια είμαι εγώ να λιτανεύσω για να αντικρίσω τα άδυτα της καρδιάς σου..
Ποια είμαι;
Μια πονεμένη ψυχή..
Λιμοκτονώ στα πέτρινα...
O διαβάτης, της Κατερίνας Χριστοδούλου
Ένας διαβάτης σε τούτη τη ζωή είμαι και εγώ
Ένας διαβάτης..
Μονάχος έμαθα να περπατώ
Σε τραχιά και λασπωμένα εδάφη
Σε δρόμους πέτρινους και απροσπέλαστους
με ματωμένα γόνατα και...
Nοσταλγία, η γλυκόπικρη, Kατερίνα Χριστοδούλου
Πως μια μελωδία,
μια γεύση,ένα άρωμα
είναι αρκετά να σου ξυπνήσουν μνήμες που τόσο καιρό ζούσαν μέσα σου έτοιμες να αναβιώσουν
από την αρχή..
Πάλι από την αρχή
-...
Λύτρωση, Κατερίνα Χριστοδούλου
Προσβολές
Επικρίσεις
Ηθελημένες
Επαναλαμβανόμενες
Διεισδύουν στα άδυτα της ψυχής
Βουλιάζοντας σε σ'αυτό το ατέρμονο ταξίδι σκέψεων
Ένα ταξίδι στεναγμών
Επαναπροσδιορισμών..
Όλη σου η ζωή να ανεβαίνει
τον ανηφορικό αυτό δρόμο
Προς την λύτρωση
Αφήνοντας μια...