Ετικέτα: Κατερίνα Γώγου

Τέχνη σημαίνει έρωτας. Κι ο έρωτας είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων. Έρτωτας σημαίνει ν’ αγαπήσεις παράφορα τον στραπατσαρισμένο εαυτό σου, γιατί μονάχα έτσι θ’ αγαπήσεις και...

Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σίγα σιγά και μπαίνεις. Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει...

      Για σένα στις επιθυμίες μου λόγος δε γίνεται ποτέ. Δε σε προέβλεψαν ποτέ τα όνειρά μου Οι προαισθήσεις μου ποτέ δε σε συνάντησαν. Ούτε η φαντασία μου. Κι όμως μια ανεξακρίβωτη...

Η μοναξιά… δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια της συννεφένιας γκόμενας. Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών και στα παγωμένα μουσεία. Δεν είναι...

Κουρελιασμένοι απ’τ’αγριεμένα κύματα πεταμένα υπολείμματα για πάντα από δω και μπρός στο σκοτεινό θάλαμο της γης με ισκιωμένο μυαλό απ’το ξέφρενο κυνηγητό της ασάλευτης πορείας των άστρων οι τελευταίοι απόθεσαν...

Θα ’ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα. Να το θυμάσαι Μαρία. Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη –μη βλέπεις εμένα– μην...

Τώρα όλο και πιο συχνά έρχονται σπίτι μου όλο και πιο συχνά μιλάω μαζί τους όλο και πιο ασκούμαι στη σιωπή όλο και πιο...     (1982)

(1 Ιουνίου 1940 - 3 Οκτωβρίου 1993) “Οι ρίζες είναι για να βγάζουμε κλαδιά και όχι για να επιστρέφουμε σ’ αυτές.”    (Τρία κλικ αριστερά)   “Άρχισα να γέρνω...

(1 Ιουνίου 1940 - 3 Οκτωβρίου 1993) Σ' ένα κόκκινο μπαλόνι   Σε ενοχοποιούν Όχι τόσο οι πράξεις σου Σε ενοχοποιούν οι σκέψεις Οι σχέσεις σου Κάτι χαμόγελα που έσβησες Κάτι μαλακισμένες...

Η αγάπη είναι χρώμα άσπρο διάφανο και το σώμα της σχήμα ευλογίας. Κι αυτό το άλογο ψάχνει μέσα στους καπνούς το νεκρό καβαλάρη του μακριά να τον πάρει.   Σκέφτομαι αρχαία...