Ετικέτα: Κική Δημουλά

Τηρώ, Χρέος, το κατά δύναμιν τις εντολές σου τα δύσκολα Πρέπει σου.   Υπάκουες δείχνουν οι σκέψεις αλλά όρκο δεν παίρνω μια και έχουν την άνεση να παραβαίνουν εν κρυπτώ.   Αλλά τις...

Τώρα θὰ κοιτάζεις μία θάλασσα. Ἡ διάθεση νὰ σὲ ἐντοπίσω στὴ συστρεφόμενη ἐντός μου γῆ τῶν ἀπουσιῶν ἔτσι σὲ βρίσκει: πικρὴ παραθαλάσσια ἀοριστία.   Ἐκεῖ δὲν ἔχει ἀκόμα νυχτώσει κι ἂς...

Καλὰ τὰ βγάζει πέρα ἡ μοναξιὰ φτωχικὰ ἀλλὰ τίμια. Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν.   Μόνο καμιὰ φορὰ σὲ πειραματισμοὺς τὴν παρασύρει ἡ περιέργεια - ὄφις προγενέστερος καὶ πιὸ...

Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας πως θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ’ αναστάτωνα των άλλων...

Σκότωσα άνθρωπο επιτέλους τον ξεφορτώθηκα με αργό ρυθμό βασανιστηρίων τη βδελυρή μου πράξη να απολαμβάνω.   Τον κατακρεούργησα   Ψαλίδισα πρώτα το κεφάλι μετά ξεκοίλιασα τα μάτια αν τολμάει τώρα ας με κοιτάξει αδιάφορα.   Άλειψα...

Θα ήθελα κάπως αλλιώς ν' αγαπιούνται τα πράγματα στριμωγμένα σ' ένα μικρό δωμάτιο που να είναι μπάνιο κουζίνα μαζί κι υπνοδωμάτιο εντός και το καθιστικό η μία χρήση να νίβει...

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολύ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Πληθυντικός ἀριθμός οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικόν, στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός καί μετά πληθυντικός: οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι γιά ὅλα ἀπό...

Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ, Όλη τη νύχτα Ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος, Αξημέρωτος ήχος.   (Το λίγο του κόσμου)

Ν’ αγκαλιάσω θέλω. Όχι, δεν εννοώ αυτό που υπαινίσσεται το θέλω. Αντίθετα, δε θέλω να έχει αυτή η κίνηση κανένα περιεχόμενο ελεύθερη να είναι αδέσμευτη. σε κανένα αίσθημα να μην έχει καμιάν...

Σοῦ εἶπα: - Λύγισα. Καὶ εἶπες: - Μὴ θλίβεσαι. Ἀπογοητεύσου ἥσυχα. Ἤρεμα δέξου νὰ κοιτᾷς σταματημένο τὸ ρολόι. Λογικὰ ἀπελπίσου πῶς δὲν εἶναι ξεκούρδιστο, ὅτι ἔτσι δουλεύει ὁ δικός σου χρόνος. Κι ἂν αἴφνης...