Ετικέτα: Κλείτος Κύρου
|Κλείτος Κύρου
Ποιός θα μας σώσει
Ποιος θα μας ξεκουράσει
Κατά που να γυρίσουμε
(Είμαστε νικημένοι
Και τόσες Κυριακές μπροστά μας)
Εν Όλω, Κλείτος Κύρου
Είναι η αγάπη πολυδιάστατη δεν έχει
Ανταπόκριση δεν έχει τον τρόπο της
Δεν έχει το ταίρι της δεν έχει τα λόγια της
Πνίγεται
Στα συν και στα πλην...
Θα ξαναγυρίσουμε, Κλείτος Κύρου
13 Αυγούστου 1921 - 10 Απριλίου 2006
Όταν οι ελιές θα ντύνουν στο χρυσάφι τα γέρικα όνειρά τους
Όταν τα μελτέμια θα κινούν να χαϊδέψουν τις...
Θα ξαναγυρίσoυμε, Κλείτος Κύρου
Θα ξαναγυρίσουμε
Όταν οι ελιές θα ντύνουν στο χρυσάφι τα γέρικα όνειρά τους
Όταν τα μελτέμια θα κινούν να χαϊδέψουν τις εφήμερες πεζολογίες του νησιού
Όταν δυο...
ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ |Κλείτος Κύρου
ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ απ’ το ενυδρείο
Κι εξάλλου δεν υπήρχαν προσβάσεις
Να προφταίνει τα τόσα συμβάντα
Ζούσε σε βαθμό αυταπάτης
Χρειάστηκε να βγει ο ατμός
Ξαφνικά μ’ έναν πάταγο
Από μέσα...
Εν όλω, Κλείτος Κύρου
13 Αυγούστου 1921 - 3 Απριλίου 2006
Η ώριμη στιγμή του χωρισμού
Μας πρόφτασε βιαστικά
Φορέσαμε κι οι δύο από ένα χαμόγελο
Ελέγχαμε τις χειρονομίες μας
Και ξεφυλλίζαμε
Τις μέρες...
Πριν, Κλείτος Κύρου
ΕΙΝΑΙ ΚΙ Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ένα δίκοπο μαχαίρι
Βρίσκουν ευκαιρία οι διώκτες σου και συσπειρώνονται
Δε σε κυνηγούν πια με όπλα μετάλλινα χειροπιαστά
Μετέρχονται λογής λογής τεχνάσματα μιμούνται
Φωνές...
Η δύναμη των λέξεων, Κλείτος Κύρου
ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ μεταμφιέζεται
Σε παραγγελιοδόχο
Σ’ εξομολογητή
Σ’ αιλουροειδές
Τα βράδια
Μεταμφιέζει τις λέξεις
Σε βόμβες βυθού
Σ’ αερόλιθους
Κοιμάται ήρεμος
πάνω σ’ αναμμένα κάρβουνα
Κι ονειρεύεται δέντρα
Η Ποίηση, Κλείτου Κύρου
13 Αυγούστου 1921 - 10 Απριλίου 2006
Ένας πυρετός στο αίμα μια θηλιά στο λαιμό μηνίγγια που βροντοχτυπούν φωνές που σε προστάζουν κρύψου σ’ ακούν τα...
Αίθουσα αναμονής, Κλείτος Κύρου
Όταν περιμένεις τη σειρά σου
στις διάφορες αίθουσες αναμονής
επικάθεται στη γύρη των χειλιών σου
η διακεκριμένη εκείνη γεύση
της ομίχλης
Σκέφτεσαι
όλος ο κόσμος μια κλειστή
κι απέραντη αίθουσα αναμονής
κι...
Top
Αυτοσχεδιασμοί, Δημήτρης Καρπέτης
Ατενίζουμε το θαμπό φως,
τον άγνωστο βυθό,
τα λουλούδια στο βάζο
μαραμένα να ικετεύουν
για λίγο νερό.
Ασθμαίνοντας ταξιδεύουμε
μέσα στις νύχτες,
ο φόβος αποξένωσε τις ανάσες,
το χαμόγελο στα μάτια μας.
Μεσουρανούν...
