Αρχική Ετικέτες Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Ετικέτα: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Την δύσκολη ζωή μου ασφαλή να κάνω εγώ στην Τράπεζα του Μέλλοντος επάνω πολύ ολίγα συναλλάγματα θα βγάλω. Κεφάλαια μεγάλ’ αν έχει αμφιβάλλω. Κι άρχισα να φοβούμαι μη...

Το Διπλανό Tραπέζι, Κ.Π. Καβάφης

Θάναι μόλις είκοσι δυο ετών. Κι όμως εγώ είμαι βέβαιος που, σχεδόν τα ίσα χρόνια προτήτερα, το ίδιο σώμα αυτό το απήλαυσα.   Δεν είναι διόλου έξαψις ερωτισμού. Και...

Τα παράθυρα, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα. – Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. – Μα τα παράθυρα δεν...

Στο Σπίτι της Ψυχής, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Plus au fond, tout au fond, dans la Maison de l' Ame, Ou vont et viennent et s' asseoient autour d' un feu, Les Passions avec...

Για νάρθουν, Κ. Π. Καβάφης

Ένα κερί αρκεί. Το φως του το αμυδρό αρμόζει πιο καλά, θάναι πιο συμπαθές σαν έρθουν της Aγάπης, σαν έρθουν η Σκιές. Ένα κερί αρκεί. Η κάμαρη...

Τείχη, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης  

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.   Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή...

Περιμένοντας τους Bαρβάρους, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα. — Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε; Γιατί...

Πολύ σπανίως, Κ.Π. Καβάφης

Είν’ ένας γέροντας. Εξηντλημένος και κυρτός, σακατεμένος απ’ τα χρόνια, κι από καταχρήσεις, σιγά βαδίζοντας διαβαίνει το σοκάκι. Κι όμως σαν μπει στο σπίτι του να κρύψει τα...

Λόγος και Σιγή, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Αζά καν ελκαλάμ μιν φάντα, ασσουκούτ μιν ζαχάμπ.                              ΑΡΑΒΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ «Είναι χρυσός η σιωπή και άργυρος ο λόγος.» Τις βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν; τις χαυνωθείς Ασιανός παραιτηθείς...

Τεχνητά Άνθη, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Δεν θέλω τους αληθινούς ναρκίσσους - μηδέ κρίνοι μ' αρέσουν, μηδέ ρόδ' αληθινά. Τους τετριμμένους, τους κοινούς κήπους κοσμούν. Με δείνει η σάρκα των πικρία, κούρασι, κι'...

Top