Ετικέτα: Λέξεις Διάφανες

Οι λεπτομέρειες, που μας παρέχουν τόσο άφθονα, θολώνουν την κρίση για το ουσιαστικό πρόβλημα. Σ’ αυτό βασίζεται η τέχνη της προπαγάνδας: στην επιδέξια χρησιμοποίηση...

Mέτρα ό, τι ήταν πικρό και σε κράτησε ξύπνιο, μέτρα μαζί μ’ αυτά κι εμένα.    

Τίποτα δεν αγγίζει τις απριλιάτικες βιολέτες;  τίποτα-:μονάχα ο ακάνθινος Ιησούς.  

Εσύ – το αίμα μου… Εσύ το ξέρεις.      

Κι ας ήρθε ο Απρίλης με τα βάγια και τις πασχαλιές· πια δεν ακούω τίποτε, θαρρείς και χιόνισε όλη νύχτα.      

Του ανθρωπίνου βίου η διάρκεια είναι στιγμή, η ουσία του ρευστή, η αίσθηση αμυδρή, όλου του σώματος η σύσταση φτιαγμένη για να σαπίσει. Η ψυχή...

Θέλουν να τους μιλάς τα σπίτια, να τους μαθαίνεις  αριθμητική ποιοί έφυγαν, ποιοί έμειναν. Να τους αφήνεις τα μάτια, να ΄χουν να δακρύζουν.    

Η γη μου; η γη μου είσαι εσύ. Ο κόσμος; ο κόσμος μου είσαι εσύ.     Η εξορία και ο θάνατος για μένα βρίσκονται εκεί που δεν βρίσκεσαι εσύ.   Και η ζωή...

(29 ή 30 Μαρτίου 1951) Mας μαχαιρώνουν ήσυχα αυτά που πέρασαν για πάντα.  

Θρηνώ όλες τις χαίτες των κοριτσιών που ‘ναι ριγμένες επάνω στα μαξιλάρια του συμβατικού έρωτα.