Τα φώτα σβήνουν
υποχωρούν οι απαιτήσεις της
σάρκας.
Μια καρδιά συνεχίζει
να πάλλεται ανεξέλεγκτα,
γλιστρά στη βροχή,στο όραμα,
ένα σώμα ιδρωμένο
στον ωκεανό των στάσιμων
νερών του.
Σώματα τρυφερά
σε μονοπάτια δύσβατα
σεργιανούν,
αρνούνται να υποταχθούν.
Μέρες...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει