Αρχική Ετικέτες Λόγια Απρόσωπα

Ετικέτα: Λόγια Απρόσωπα

Μέρος Εικοστό τέταρτο

Τα βήματα έπεφταν στα σκαλιά ανάλαφρα, εντελώς αναντίστοιχα με τα βήματα που προηγούνταν, αυτά του ανθρώπου που τους άνοιξε με το κεφάλι χωμένο στις...

Μέρος Εικοστό τρίτο

Η μέρα προστίθεται στη μέρα χωρίς πια να κάνει διαφορά. Τον πρώτο καιρό ο εγκλεισμός ήταν δύσκολος, ύψωνε με ανυπέρβλητη επιβλητικότητα τη γροθιά του...

Μέρος Εικοστό πρώτο

Εκείνο το πρόσωπο, το ελάχιστα γνωστό σ’ εκείνη, το απόμακρα αγαπητό σ’ αυτόν, κάθισε μαζί τους, απέναντι τους, έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα νοερό...

Μέρος Εικοστό

Επιτέλους, δεν χρειάζεται να μιλήσουν για το χθες. Το χθες πέρασε, ήταν σκληρό, ήταν απάνθρωπο, ήταν αδυσώπητο. Όμως τώρα, στο σήμερα, ανοίγονται άλλες προοπτικές...

Μέρος Δέκατο ένατο

Είχα ξυπνήσει, πράγματι είχα ξυπνήσει, σε έναν καινούριο κόσμο, απαστράπτον, καθαρό, με διαγραμμένους ορίζοντες, με απλανή επίπεδα, με τα χρώματα να καταβροχθίζουν το σκοτάδι...

Μέρος Δέκατο όγδοο

Κι άξαφνα – για δες! – ξύπνησε, φασκιωμένη σε ένα μίγμα ονείρου καθάριου και πραγματικότητας θολής, να αναζητά δειλά δειλά ψήγματα του υπαρκτού, του...

Μέρος Δέκατο έβδομο

Ξεκινώ να πω για τα πολλά και τα μεγάλα Κι όμως, στις παγίδες τους σκοντάφτω Ή στην προφάνεια της περιττότητας τους.   Άρα, τι μένει; Να μιλήσω γι’ αγάπη,...

Μέρος Δέκατο έκτο

Τηρώ ίσες αποστάσεις. Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει να βλέπω τα πράγματα. Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει να βλέπω...

Μέρος Δέκατο πέμπτο

«Λέγε» «Να, κάποιες φορές δυσκολεύομαι» «Τι σε δυσκολεύει;» «Αυτό το φως, ας πούμε» «Άστο αυτό, τι άλλο» «Να, ο ίδιος ο κόσμος. Είναι λίγο παράλογος, δεν είναι; Για παράδειγμα,...

Μέρος Ενδέκατο

«… Η πρώτη υποψία ανακούφισης εμφανίστηκε όταν, εντελώς ανέλπιστα, εν τω μέσω μιας φορτισμένης μέρας γεμάτης βροντών τεχνητών και άοκνων πυρών που απειλούσαν ενεργά...

Top

Ξυπνώντας στη Νέα Υόρκη, Maya Angelou

Κουρτίνες ζορίζοντας τη θέλησή τους Ενάντια στον άνεμο, Παιδιά που κοιμούνται, Ανταλλάσσοντας όνειρα με Σεραφείμ. Η πόλη σέρνεται αφυπνισμένη Πάνω σε υπόγειους ιμάντες · κι εγώ, Ένας συναγερμός, ξύπνια Σαν φήμη...