Ετικέτα: Λόγια Απρόσωπα
Μέρος Εικοστό
Επιτέλους, δεν χρειάζεται να μιλήσουν για το χθες. Το χθες πέρασε, ήταν σκληρό, ήταν απάνθρωπο, ήταν αδυσώπητο. Όμως τώρα, στο σήμερα, ανοίγονται άλλες προοπτικές...
Μέρος Δέκατο ένατο
Είχα ξυπνήσει, πράγματι είχα ξυπνήσει, σε έναν καινούριο κόσμο, απαστράπτον, καθαρό, με διαγραμμένους ορίζοντες, με απλανή επίπεδα, με τα χρώματα να καταβροχθίζουν το σκοτάδι...
Μέρος Δέκατο όγδοο
Κι άξαφνα – για δες! – ξύπνησε, φασκιωμένη σε ένα μίγμα ονείρου καθάριου και πραγματικότητας θολής, να αναζητά δειλά δειλά ψήγματα του υπαρκτού, του...
Μέρος Δέκατο έβδομο
Ξεκινώ να πω για τα πολλά και τα μεγάλα
Κι όμως, στις παγίδες τους σκοντάφτω
Ή στην προφάνεια της περιττότητας τους.
Άρα, τι μένει;
Να μιλήσω γι’ αγάπη,...
Μέρος Δέκατο έκτο
Τηρώ ίσες αποστάσεις.
Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει
Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει να βλέπω τα πράγματα.
Τηρώ ίσες αποστάσεις επειδή με βολεύει να βλέπω...
Μέρος Δέκατο πέμπτο
«Λέγε»
«Να, κάποιες φορές δυσκολεύομαι»
«Τι σε δυσκολεύει;»
«Αυτό το φως, ας πούμε»
«Άστο αυτό, τι άλλο»
«Να, ο ίδιος ο κόσμος. Είναι λίγο παράλογος, δεν είναι; Για παράδειγμα,...
Μέρος Ενδέκατο
«… Η πρώτη υποψία ανακούφισης εμφανίστηκε όταν, εντελώς ανέλπιστα, εν τω μέσω μιας φορτισμένης μέρας γεμάτης βροντών τεχνητών και άοκνων πυρών που απειλούσαν ενεργά...
Μέρος Δέκατο
Η διαφυγή δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Όσες φορές κι αν έφερνε στο νου τα στάδια που έπρεπε να ακολουθήσει για να βρεθεί...
Μέρος Ένατο
η νέα ζωή ήταν σαρωτική ορμητική αφόρητη περιττή αγκάθι βάσανο η νέα ζωή ήταν μια σύγχυση μουντζούρα στους τοίχους χαλασμένος οργασμός η νέα ζωή...
Μέρος Όγδοο
Μέρος Όγδοο
«Σοκαρισμένος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις μετά τους απροειδοποίητους βομβαρδισμούς που έλαβαν χώρα πριν δυο μέρες στην καρδιά της...