Ετικέτα: Μανόλης Αναγνωστάκης
ΥΓ. |Μανόλης Αναγνωστάκης
Την αγάπησε γιατί έπρεπε κάποτε ν' αγαπήσει.
*
Έρωτας : όσο υπάρχουν το άγνωστο και οι αυταπάτες.
*
Δε θέλω να γνωρίζω πάρα πολύ τους ανθρώπους.
*
Όλοι κάποτε νέοι.
*
Ήθελε...
Πέντε μικρά θέματα, Μανόλης Αναγνωστάκης
Κάτω απ'τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά
Λησμόνησα την αγάπη που 'ναι μόνο αγάπη
Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπροστά...
Φοβάμαι |Μανόλης Αναγνωστάκης
__________________________________________________
Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο...
Ο ουρανός |Μανόλης Αναγνωστάκης
Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου
Ύστερα να πάμε μαζί στο δάσος
Ν’ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα
Που στον κάθε κορμό έχουμε χαράξει
Εδώ...
H αγάπη είναι ο φόβος |Μανόλης Αναγνωστάκης
Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.
Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυα
Όταν μαζί τους πεθάνανε σε...
Κάτω απ’ τις ράγες…, Μανόλης Αναγνωστάκης
Κάτω απ’ τις ράγες του τρένου
Κάτω από τις γραμμές του βιβλίου
Κάτω από τα βήματα των στρατιωτών
Όταν όλα περάσουν — πάντα σε περιμένω.
Πέρασαν από τότε...
Κι ήθελε ακόμη |Μανόλης Αναγνωστάκης
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Όμως εγώ
Δεν παραδέχτηκα την ήττα. Έβλεπα τώρα
Πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα...
II |Μανώλης Αναγνωστάκης
«Το κάθε τι τελειώνει μια μέρα», «Τώρα είναι πια πολύ αργά»
Ή «Ν’ αποφασίσουμε χωρίς αναβολή» κι άλλες τέτοιες πολλές αοριστίες.
Φυσούσε απ’ το σπασμένο τζάμι....
Κάτω απ’ τις ράγες…, Μανόλης Αναγνωστάκης
Κάτω απ’ τις ράγες του τρένου
Κάτω από τις γραμμές του βιβλίου
Κάτω από τα βήματα των στρατιωτών
Όταν όλα περάσουν — πάντα σε περιμένω.
Πέρασαν από τότε...
Θά ’ρθει μια μέρα…, Μανόλης Αναγνωστάκης
Θά ‘ρθει μια μέρα που δε θα ‘χουμε πια τί να πούμε
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο...