Ετικέτα: Μαρία Πολυδούρη

Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι. Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως. Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός. Κοντά σου η...

Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ' ἀγάπησες στά περασμένα χρόνια. Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα καί σέ βροχή, σέ χιόνια, δέν τραγουδῶ παρά γιατί μ' ἀγάπησες. Μόνο γιατί μέ...

Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι. Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως. Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.   Κοντά σου η...

(1 Απριλίου 1902 - 29 Απριλίου 1930) Γιατί μ’ αγάπησες  Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε...

Άνθη μάζευα για σένα στο βουνό που τριγυρνούσα. Χίλια αγκάθια το καθένα κι όπως τα ‘σφιγγα πονούσα. Να περάσεις καρτερούσα στο βοριά τον παγωμένο και το δώρο μου κρατούσα με λαχτάρα...

KΑΡΥΩΤΑΚΗΣ – ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ Ο Πεισιθάνατος στην καρδιά μιας Πρέσβειρας της ζωντανής ζωής     Ήταν ένα διαβολεμένο ερωτικό δίπολο που διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη. Έμενε...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με...

Δε θα το πούν, ο πόνος μου πώς άνθισε παρά τα λυπημένα μου τραγούδια. Σαν πεταλούδες οι χαρές με σίμωναν γιατί ήμουν δροσερή σαν τα λουλούδια. Δε θα...

Στο πλαίσιο του παράθυρου προβάλλει το πάρκο πρωινό’ δε φέγγει ακόμα. Αχ, πόσες υποσχέσεις δε μοιράζει της εαρινής αυτής αυγής το στόμα που σ’ένα απλό χαμόγελο χαράζει. Και κατοικεί...