Ετικέτα: Mark Strand

Συμβαίνει έστω κι αργά: O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός. Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα...

Η τεράστια κούκλα που είναι το σώμα μου αρνείται να υψώσει το ανάστημά της. Είμαι το παιχνίδι των γυναικών. Η μητέρα μου   με υποστύλωσε για τους φίλους της Μίλα,...

Σ’ ένα χωράφι είμαι η απουσία του χωραφιού. Πάντα έτσι συμβαίνει. Όπου κι αν είμαι είμαι αυτό που λείπει.   Όταν περπατώ χωρίζω τον αέρα και πάντα ο αέρας εγκαθίσταται για να γεμίσει τα διαστήματα όπου πριν...