Ετικέτα: Μίλτος Σαχτούρης

Έναστρη εσύ στη μίαν άκρη εγώ στην άλλη της αφιλόξενης αυτής γης θυμάσαι τρέχαμε το φθινόπωρο μες στη βροχή στους υπαίθριους συνοικιακούς κινηματογράφους ύστερα καθόμαστε στα μαρμάρινα σκαλοπάτια κάποιων σπιτιών θυμάσαι έναστρη εκείνη τη βροχή εγώ στη μία τώρα εσύ στην άλλη άκρη της αφιλόξενης αυτής γης.  

Θέλησα να σου γράψω για τις παλιές μας τις χαρές, όμως έχω ξεχάσει να γράφω ποιήματα χαρούμενα. Να με θυμάσαι...    

Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα και σχήματα αράχνη τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά μεγάλα ψάρια στους πράσινους βαθιούς τοίχους καρφωμένα αίμα τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα τζάμια η βροχή και ξάφνου μέσα στα χέρια...

Έψαχνα να βρω το σπίτι μου. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι ερείπια· μοναχά τοίχους πεσμένους και πέτρες έβλεπες· κι ούτε ένας άνθρωπος δεν φαινόταν. Και τότε φάνηκε η...

Δεν έχω γράψει ποιήματα μέσα σε κρότους μέσα σε κρότους κύλησε η ζωή μου. Την μιαν ημέρα έτρεμα, την άλλην ανατρίχιαζα μέσα στο φόβο, μέσα στο φόβο πέρασε η ζωή μου. Δεν έχω...

Μέσα σ’ ένα χρυσό κύκλο το κεφάλι του   πάνω του πέφτει χιόνι   το στόμα του βγάζει πύρινες πληγές άγριες τον κυνηγάνε ανεμώνες   μία γαλάζια βέργα απλώνεται επάνω του   γύρω πετούν μικροί μαύροι σταυροί...

Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά   φορούν κουρέλια ακριβά κοστούμια   ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις ή μέσα σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό   άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους...

Ο ήλιος είναι πράσινος τα δέντρα καίνε περιμένουνε τα χελιδόνια οι σιδερένιες μας χελιδονοφωλιές δε μας γελάνε πια με τα λουλούδια μας στοίχισαν τα χέρια και τα πόδια μας τώρα...

Δυστυχισμένα όνειρα τα χρόνια μας περνούν μέσα στην αγωνία οι εφημερίδες λησμονούν όμως μες στην καρδιά μας καίει μια κατακόκκινη πληγή απ’ το παλιό χρυσάφι   Όλο μαζεύουμε τα πράγματά μας τα...

Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα και σχήματα αράχνη τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά μεγάλα ψάρια στους πράσινους βαθιούς τοίχους καρφωμένα αίμα τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα τζάμια η βροχή και ξάφνου μέσα στα χέρια...