Ετικέτα: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Προσμονή, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Τις βαριές τις ώρες που είμαι μόνος
και δεν είναι γύρω μου κανείς,
που δεν είμαι, παρά μόνο πόνος,
–περιμένω, Μάνα, να φανείς!
Κι όπως ήξερα όλες σου...
Τὸ παλιό μας τραγούδι, Nαπολέων Λαπαθιώτης
Τὸ παλιό μας τὸ τραγούδι,
ποῦ τ᾿ ἀκούγαμε μαζί,
τώρα ποὺ χαθῆκαν ὅλα,
ποιὸς θὰ τό ῾λεγε νὰ ζεῖ!
Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ καρδιά μου
σ᾿ ἔχασε παντοτινά,
δὲ τὸ...
Aναμνήσεις, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Τὸ κάθε τι ποὺ πέρασε, γιὰ πάντα μ᾿ ἔχει σκλάβο
κι ὅσο γυρεύεις Σήμερα, τὸ Χτὲς νὰ μ᾿ ἀφανίσεις,
τόσο σὲ ῾κεῖνο θὰ γυρνῶ καὶ τόσο...
Μικρὸ Τραγούδι, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Ὁ παλιός μας Ἔρωτας,
μὲ τὰ βάσανά του,
ὁ καλός μας Ἔρωτας,
ἦταν τοῦ θανάτου.
Δέκα χρόνια στὴ σειρά,
δίχως νὰ τὸ ξέρει,
δέκα χρόνια στὴ σειρά,
μᾶς κρατοῦσε ταίρι.
Μᾶς βαστοῦσε...
Ἐρωτικό, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ
τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό,
ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ
μιὰ μέρα τοῦ θανάτου…
Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό,
ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό,
– τί μοῦ...
Μοναξιά, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Εἶμαι μόνος. Βραδυάζει. Τί νὰ κάνω…
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο ἀπελπισμένα!
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο κουρασμένα!
Τ᾿ ἀφήνω καὶ γλιστροῦν, ἀργὰ στὸ πιάνο…
Παίζω στὴ τύχη...
Κλείσε τα παράθυρα, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Κλείσε τα παράθυρα μη βλέπουν οι γειτόνοι,
και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί.
Η αγκαλιά μου πύρωσε σαν το κερί και λιώνει,
για σφιχταγκαλιάσματα κι...
Το βασίλεμα που πέφτει, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Το βασίλεμα που πέφτει,μαλακό κι αργό σαν χάδι,
δεν είν΄άγγελμα, μονάχα ,των ονείρων που θα’ρθούν:
όλων όσων θα πεθάνουν είναι σύμβολο το βράδυ
κι όλων όσων θα...
Επιστροφή, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Κι όταν θα ρθει η στιγμή, και πάλι
να κατεβώ προς το βυθό,
χωρίς την πίστη, που έχουν άλλοι,
μα και χωρίς να φοβηθώ,
με την ψυχή που...
Τα ολόλευκα γενέθλια, Nαπολέων Λαπαθιώτης
Από λευκά χρυσάνθεμα
σα χιόνι και σα γάλα
λευκή λευκή ανθοβόλησε
και ανάβρυσε όλ’ η σάλα
Σε κάθε μου αλαβάστρινο
και κρυσταλλένιο βάζο
όλο ευωδιές με κάνουνε
κι άθελα αναστενάζω!
Καμέλιες πλημμυρίσανε
τα...