Ετικέτα: Ologramma

Σκληρή μου στάθηκε η Αγάπη, Σκληρή κι ανήλεη. Από σκληρή στοργή, Από πυκνή τρυφερότητα. Έβαλε φωτιά να κάψει το σπίτι μου. Μεγάλωσε η φωτιά, Σηκώθηκε, Σα μια φλεγόμενη σκιά, Μια πυρκαγιά. Καίγονται τα...

Η πόλη του Κάμντεν, εκτός από τον ποταμό Ντέλαγουερ,  φιλοξενούσε στα παρηκμασμένα πλέον σπλάχνα της, την οικογένεια Καμπάνη. Τον Μπέιζελ ή αλλιώς, Βασίλη, τη...

Με τ’ άσπρο μου μαντήλι θα σ’αποχαιρετήσω και για να μου ΄ρθεις πίσω στην εκκλησία θα μπω. Θ’ ανάψω το καντήλι και το κερί θα σβήσω τα μάτια μου θα...

Δίχως εσέ δε θα ‘βρισκαν νερό τα περιστέρια Δίχως εσέ δε θ’ άναβε το φως ο Θεός στις βρύσες του Μηλιά σπέρνει στον άνεμο τ’ άνθη της. Στην ποδιά...

Η αγάπη μας αν πέθανε τίποτε δε σημαίνει, παλιά μου αγαπημένη. Οι αγάπες σαν πεθαίνουνε κ’ οι έρωτες σα σβήσουν, μια ανάμνηση αφήνουν. Μια ανάμνηση δυο γαλανών θολών...

Υπόθεσε πως η ζωή είναι ένας γέρος άνδρας με λουλούδια στο κεφάλι. Ο νεαρός θάνατος κάθεται σ’ ένα cafe χαμογελώντας, κρατώντας ένα νόμισμα ανάμεσα, στον αντίχειρα και το...

(Απόσπασμα) Ο πάνθηρας απ' την αρχή έχει κερδίσει μέσα σου: Με κλειστά μάτια, ανοιχτά ρουθούνια, στην ενέδρα σου πέφτω. Μ'ερεθίζεις, τα μάτια σου, οι μηροί σου. Τα δόντια σου...

Άννα πουλί στο αλώνι του χωριού Ανάμεσα στα κίτρινα φύλλα Τρεχαντήρι στη θάλασσα Άννα μάτι αλόγου μαστιγωμένου Λεπτή βελόνα μέρας βροχερής Άννα χαμόγελο που λιώνει μέσα στου ήλιου το...

Χορέψαμε Γραμμές και όνειρα στα φώτα της νυχτερινής αγκάλης άνοιξη διάχυτη στη γαλήνη των πάρκων Ουρανός καθάριος γυμνός από ξέρες και λάσπη Ακούμε τους ήχους τα κλαδιά που ακινητοποιούν την...

Η Μαργκερίτ Γκασέ, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κορίτσια της κοινωνικής τάξης  και της ηλικίας της, σκόπευε –και εν τέλει κατάφερε- να μην συμβιβαστεί,...