Αρχική Ετικέτες Ologramma

Ετικέτα: Ologramma

Αγάπη σαν ακολασία, Γιώργος Χειμωνάς

Γιατί ζωή είναι οι άλλοι και ζωή είναι όταν οι άλλοι σ’ ακουμπάν κι όταν γυρνούν προς εσένα και τα σώματα των ανθρώπων.   *"Aγάπη σαν ακολασία", Γιώργος...

“Εἰς Ὑψος Νοητόν”, Ἱερομ. Εὐσεβίου

Ἡ σχέση  μου μέ τούς ἂλλους ἐπηρεάζει τή σχέση μου μέ τό Θεό. Ὃταν λέω, ὃτι ἐπικοινωνῶ μέν μέ τό Θεό, ἀλλά δέν μέ ἐνδιαφέρουν...

Πρωτοχρονιά στο Φεστιβάλ με το “Poor Things” του Γιώργου Λάνθιμου

Πρωτοχρονιά στο Φεστιβάλ με το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023 έως Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2023 Το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου,...

Οι Ευχές της Kαρδιάς πιάνουν…

_______________________________________________________ Ο Χρόνος ορίζεται από εποχές. Από μικροσκοπικές στιγμές εκείνων που νομίζεις πως ξέχασες, έχασες, προσπέρασες, έθαψες... Τα συναισθήματά μας ορίζονται έτσι. Η ζωή ορίζεται έτσι....

|Νικηφόρος Βρεττάκος

Και μόνο που υπάρχω, έχω περίσσευμα. Υπάρχουνε πλούσιοι ενδεείς κι ενδεείς πολύ πλούσιοι, όπως εγώ. Το σώμα μου έτυχε να 'ναι γεμάτο παράθυρα χύθηκε μέσα μου ήλιος πολύς κι...

Δεν αποκλείεται, Γιώργος Ιωάννου

Δεν αποκλείεται να πεις πως ξέχασες την ώρα, την ημέρα, την ύπαρξή μου. Κι όμως εγώ παράτησα τις προσευχές για να ’μαι έτοιμος. Έκοψα τις νηστείες, έβαψα μαλλιά,...

|Carlos Castañeda

Ένας άνθρωπος παίρνει τον δρόμο της γνώσης όπως ακριβώς πηγαίνει και στον πόλεμο: με πλήρη συνείδηση, γεμάτος φόβο, σεβασμό, και απόλυτη αυτοπεποίθηση. Το να βαδίζεις...

“Μετά την πτώση ΙΧ”

Ο Αγιότατος Έρως Και Άλλα Τινά Αγιότατος έρως  « Μετά την πτώση IX » Γράφει η Μαρία Πανούτσου 02/12/2023 42 ποιήματα σε εξέλιξη. METΑ  ΤΗΝ  ΠΤΏΣΗ  Χ     METΑ ΤΗΝ ΠΤΏΣΗ Χ   Η αδελφή μου...

Eσύ.

Έπαψα να σκέπτομαι μόλις σε είδα. Δεν υπήρχαν σκέψεις όταν σε κοιτούσα. Μόνο μουσικές. Στις τραγούδησα. ________________________________________________

|Γιώργος Δομιανός

πριν γνωρίσω το σώμα σου τα ελληνικά μου ήταν πάμφτωχα     *Από τη συλλογή “εγώ θα σου μάθω πουλάκι μου”, Κάπα Εκδοτική, Νοέμβριος 2022.

Top

Farewell, Pablo Neruda

Μέσ’ από το δικό σου βάθος, και γονατισμένο, ένα παιδί, θλιμμένο όπως εγώ, μας βλέπει. Απ’ τη ζωή αυτή που στις φλέβες του θα καίει θα ‘πρεπε...