Θα σου δέσω
τα χέρια
σαν μια φλόγα,
οδύνη να υπηρετείς
πράγματα ανόητα.
Θ’ αρχίσω να τρέχω
με τις γροθιές ψηλά
ανάμεσα στα σπίτια
των ανθρώπων.
Έχουμε όλοι κοιμηθεί
υπερβολικά.
Κοιμισμένοι
στο πλήρες φως
καθώς τ’ αστέρια
καταμεσήμερο.
Κοιμισμένοι
με...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει