Οι ευθείες γραμμές πηγαίνουν πολύ γρήγορα για να προλάβουν να εκτιμήσουν τις χαρές του ταξιδιού. Ορμούν κατευθείαν στο στόχο τους και στη συνέχεια πεθαίνουν...
I
Όλα τα σύννεφα εξομολογήθηκαν
Τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε
Κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε
Το αμετανόητο χέρι
Δέθηκα σ' έναν κόμπο λύπης.
II
Η ώρα...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει