Ετικέτα: Σοφία Σταθάκη
Συνειδητή επανανοηματοδότηση και αυτορρύθμιση, Σοφία Σταθάκη
Φοβάσαι τη φωτιά μου. Τρέμεις τη φωτιά μου,
γιατί μπροστά στα μάτια μου είσαι διαφανής.
Κι όλο φοβάσαι μη φανείς και μη σε καταλάβω
και επιθυμείς να...
Νοσοκομείο για τις πληγίτσες σου, Σοφία Σταθάκη
Δημιουργώ ποταμάκια με τα κλάματά μου
και γεμίζω ρωγμές πάνω απ' το μέρος της καρδιάς.
Σου προσθέτω κομματάκια, να καλύψω τα κενά σου,
κι όλο τραβιέμαι κάτω,...
Σε περιμένω στο φως, Σοφία Σταθάκη
Δεν ξέρω πια, πώς να σε φέρω εδώ.
Γιατί είναι μέρες που δεν φτάνουνε τα ποιήματα και τα τραγούδια.
Και οι ζακέτες και το μαγαζί
που εκεί...
Κράτησε το κορίτσι, Σοφία Σταθάκη
Τα γράμματα πέφτουν από το όνομά σου
και σκορπούν στον δρόμο.
Κράτησε το κορίτσι εκείνο,
με κίνδυνο να πληγωθεί κάποιος από τους δύο.
Κράτησε το κορίτσι αυτό και...
Η φωνή σου μέσα από την νεκρή ύλη, Σοφία Σταθάκη
Ακούω τη φωνή σου μέσα από την νεκρή ύλη.
Οι λέξεις αυτές είναι δικές σου.
Ντυμένες με αγάπη, από σένα προς εμένα.
Προσεύχομαι και το σώμα μου...
Ό, τι επάνω σου αγαπώ, Σοφία Σταθάκη
Μπορώ σε σένα να επιστρέφω με τα μάτια κλειστά.
Κι ας είμαι τώρα άλλη.
Που τα μαλλιά μου γίναν μαύρα
κι η αύρα σου έχει φύγει από...
Η ζωή μετά απο αυτό που σε στεναχώρησε, Σοφία Σταθάκη
Πηγαίνεις σε μέρη όπου έζησες σκοτάδι και φτιάχνεις φως.
Εντοπίζεις την πραγματική σου ανάγκη και σου την προσφέρεις.
Γιατί αυτή είσαι εσύ
και αυτό χρειάζεσαι τώρα για...
Αν σπάσω, θα πέσουμε / αν σε χτυπήσω, θα πονέσουμε, Σοφία...
Ύψωσα τις άμυνες μου
για να ξεκουράσεις τις ανημπόριες σου.
Για ν' ακουμπάς επάνω το νερό,
με τόση δύναμη που να σηκώνεις κύματα.
Φόρεσα την διάθεση που με...
Zombie Apocalypse, Σοφία Σταθάκη
Και ποιος είναι ο πλησίον,
όταν όλα είναι μείον,
όταν όλα είναι άδεια
κι εσύ βρίσκεσαι σε άδεια
ή σε υπερεργασία,
τρέξιμο και φασαρία
σ' ένα πάτωμα που σπάει
σε μια...
Παιχνίδια με την εξουσία, Σοφία Σταθάκη
Μου αρέσουν τα παιχνίδια των λέξεων.
Κρύβομαι ανάμεσα στα τραμπολίνα των γραμμών,
γι' αυτό και τα μαλλιά μου είναι ανάκατα όταν γράφω.
Το αγαπημένο μου χρώμα είναι...
Top
Χαρούμενο τραγούδι, Γιάννης Υφάντης
Ι
Έρχεται η φωνή μου άνεμος του απείρου.
Έρχεται η φωνή μου φορτωμένη την
αρσενική
Γύρη των άστρων• έρχεται
Στο λουλούδι του νου σου.
II
Έρχομαι από την άκρη μιας
Αιωνιότητας.
Με προβιά...
