Ετικέτα: Βαγγέλης Ρουσσάκης

ξέρεις, καταλαβαίνω πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να έχουμε αυτό που θα έμοιαζε με κάποιο όνειρο όπου όλα ευοδώνονται∙ πως ήταν πάντα άλλες οι...

Και έρχεται η ώρα που δεν έχεις πια να λογαριάσεις φίλους από άλλες εποχές από ημερολόγια νιότης και από συμβάντα καθοριστικά μιας ζωής πάντα σε υπερανάλυση αιτιάσεων πήραν κι αυτοί...

Eίναι να γίνω εχθρός του παραλόγου* να αντιπαρατεθώ στο κενό και να υπεραμυνθώ του αίματος αθώων ανθρώπων * να κοιτάξω τον ουρανό και να δω την ανάκλαση των...

Κύριε αμάρτησα ενώπιον σου Ήλπισα πολύ σε μιαν άλλη αυγή Και προσευχήθηκα τόσο Ώσπου μου τελείωσαν οι λέξεις| Κρατήθηκα τόσο συχνά από το δειλινό Στα δέντρα τα αειθαλή Θνητός εγώ,...

γράφω λέξεις ακατάληπτες δεν θέλουν να με καταλάβουν προσπάθησα πολύ μα μάταια εκρήξεις που εγώ βλέπω είναι για τους ανθρώπους αόρατες το μόνο που ήθελα ήταν να ξεφύγω το κενό σε...

Άναψε τα φώτα Κάπου οι μεγάλοι έρωτες περιμένουν Σα νύχτα Ένα απαύγασμα από διάττοντες ήλιους Θα είμαστε άραγε κάποτε άλλοι; Θα φτιάξουμε τότε Απειράριθμους τρόπους να σιωπάς Και δύο χέρια Δύο μόνο...

Δεν έχω κρύψει τα πάντα μέσα μου υπάρχουν λέξεις που δεν γίνεται να κρυφτούν και αισθήματα που όσο και να τα σκάψεις εκείνα πάντα θα ψάχνουν το...

Στον Φ. Γ. Λόρκα Δεν σε αγγίζει ούτε η καλοκαιρινή δροσιά ούτε το κύμα στο ακροθαλάσσι ούτε τα ρόδινα μάγουλα ούτε και το λινό μαξιλάρι μιας Κυριακής Για σένα δεν...

Τις φωνές Τις έγραψα για μιαν πεποίθηση Καθώς θυμάμαι τα ανεπαίσθητα Δειλινά υπό το αδόκιμο των στιγμών Κύμα ή βράχος σε μια γη Κάποτε δική μου Όχι πια Τα γραπτά μου...

Στον Φεντερικο Γκαρθια Λόρκα   Αφέγγαρη νύχτα Η νύχτα που έφυγες Κι ονειρεύτηκες τόσο πολύ Τα όμορφα φεγγάρια Του Γουαδαλκιβιρ   Ανέπνευσες πρώτη φορά Στον κόσμο Κι άνθισε ο κόσμος Κόκκινος   Μία πάναστρη νύχτα Πανσέληνος ολοόιομη   Και αυτό...