Ετικέτα: Βύρων Λεοντάρης

Δε σε γνωρίζω εσένα που μου λείπεις δεν είσαι εσύ η ανάμνησή σου ούτε το χτύπημα στην πόρτα ούτε το αλάφιασμα στον ύπνο ούτε- ξέρεις τι ώρα είναι για...

Ι Οἱ μέρες μου ὅλες λάθος μετρημένες σὲ τσακισμένα δάχτυλα καὶ καταφαγωμένα καθὼς χυμοῦσε πάντα πάνω μου τὸ λυσσασμένο τίποτε τῆς ζωῆς   Δὲν ἔχω χρόνο πιὰ μὲ ἐγκαταλείπουν οἱ πράξεις...

Ξέχασες τη ζωή σου κρεμασμένη πάνω μου πάρε την πίσω φόρεσέ την τυλίξου καλά δεν ξέρεις τι σε περιμένει.     *Ψυχοστασία, (1986). Εκδόσεις Ύψιλον

...γιατί φοβάμαι ανάμεσα στους στίχους μου μοναχός μου χωρίς εσένα...    

Τώρα η βροχή κεντάει, κεντάει το φόρεμά σου τώρα που η μέρα το μανδύα της κουμπώνει -το χέρι πίσω απ’ το παράθυρο κρυώνει όσο κι αν έγραψε...

Ὄχι μόνο τ’ ἀθῶα παράπονα, ποὺ ἀναποδογυρίζουνε μὲ μιὰ κλοτσιὰ στὸ στῆθος, ὄχι μόνο οἱ φωνές, ποὺ τὶς ξαπλώνουν στὶς πλατεῖες, ὄχι μόνο οἱ ἀνύποπτοι ἐνθουσιασμοί. Πιὸ δυνατὴ...

(1932 - 7 Aυγούστου 2014)   Ζωή – χωρίς να ζούμε “Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη/ τόσες αφές- μα δίχως χέρια τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη/ τόσες ειδήσεις-...

Ένας ο βίος κι αγύριστος κι όλα του αμετάκλητα ό,τι είπαμε και πράξαμε δε σβήνει ούτε ξεγίνεται μα η μνήμη βολοδέρνει όλο στο κακό. Γιατί ποιος λογαριάζει...

… και τώρα πια δεν έχουμε ούτε δάχτυλα ούτε επιστροφή, να πιάσουμε.   Κοιτάξαμε τριγύρω μας την πόλη βουλιαγμένη μες στην ομίχλη των πουλιών, που φύγαν με τα...

Μη λες: «Αντίο, μας χωρίζει ένα χάος», γιατί εγώ δε βλέπω κανένα χάος. Όμορφη η νύχτα, με πουλιά, με ολάνθιστους θορύβους, όμορφη η νύχτα και σπιθίζουν τ’...