Ετικέτα: Βύρων Λεοντάρης

Ι Οἱ μέρες μου ὅλες λάθος μετρημένες σὲ τσακισμένα δάχτυλα καὶ καταφαγωμένα καθὼς χυμοῦσε πάντα πάνω μου τὸ λυσσασμένο τίποτε τῆς ζωῆς   Δὲν ἔχω χρόνο πιὰ μὲ ἐγκαταλείπουν οἱ πράξεις...

Ξέχασες τη ζωή σου κρεμασμένη πάνω μου πάρε την πίσω φόρεσέ την τυλίξου καλά δεν ξέρεις τι σε περιμένει.     *Ψυχοστασία, (1986). Εκδόσεις Ύψιλον

Δε σε γνωρίζω εσένα που μου λείπεις δεν είσαι εσύ η ανάμνησή σου ούτε το χτύπημα στην πόρτα ούτε το αλάφιασμα στον ύπνο ούτε- ξέρεις τι ώρα είναι για...

...γιατί φοβάμαι ανάμεσα στους στίχους μου μοναχός μου χωρίς εσένα...    

Τώρα η βροχή κεντάει, κεντάει το φόρεμά σου τώρα που η μέρα το μανδύα της κουμπώνει -το χέρι πίσω απ’ το παράθυρο κρυώνει όσο κι αν έγραψε...

Ὄχι μόνο τ’ ἀθῶα παράπονα, ποὺ ἀναποδογυρίζουνε μὲ μιὰ κλοτσιὰ στὸ στῆθος, ὄχι μόνο οἱ φωνές, ποὺ τὶς ξαπλώνουν στὶς πλατεῖες, ὄχι μόνο οἱ ἀνύποπτοι ἐνθουσιασμοί. Πιὸ δυνατὴ...

(1932 - 7 Aυγούστου 2014)   Ζωή – χωρίς να ζούμε “Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη/ τόσες αφές- μα δίχως χέρια τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη/ τόσες ειδήσεις-...

Έμπλεος από σένα πώς κι από πού να σε φωνάξω;   Χύνεται μέσα μου η φωνή μου και δεν μ’ ακούς και δε μ’ ακούω και σε ζητώ και...

Ένας ο βίος κι αγύριστος κι όλα του αμετάκλητα ό,τι είπαμε και πράξαμε δε σβήνει ούτε ξεγίνεται μα η μνήμη βολοδέρνει όλο στο κακό. Γιατί ποιος λογαριάζει...

…Αυτές οι εκβολές των ματιών σου πνιγμένες μες σε γαλανά συρματοπλέγματα για να μην έρχονται ποτέ ως εμάς τ’ αγκάθια της λύπης σου μα μόνο ο αχνός...