Τρία ποιήματα από τις ποιητικές συλλογές «Το τριαντάφυλλό σου ζει», «Απρόσμενα ταξίδια» και «Από αίμα σε αίμα», εκδόσεις Ιωλκός.
«ΤΟ ΑΓΡΑΦΟ»
Στη φαντασία μου πολλά ταξίδια
μαζί σου είχα κάνει.
Έχει αρχίσει να ξεθωριάζει η ανάμνηση·
πώς ήσουν, ποιο ήταν το βλέμμα σου,
από πού να πιαστεί η μνήμη
να πείσει τη λογική
ένα απόθεμα νοσταλγίας να κρατήσει.
Σε άφησα σ’ ένα συρτάρι του μυαλού
σαν μια ιδέα που δεν ανακαλώ,
μια σύναψη που δεν έγινε.
Ματαίωση για τον ποιητή
είναι ένα ποίημα
που δεν πρόλαβε να γράψει.
*. Ιωάννα Χριστοφόρου-Θεοχάρη, από τη συλλογή «Το τριαντάφυλλό σου ζει», εκδόσεις Ιωλκός, 2021
>>> https://iolcos.gr/eshop/titlos/to-triantafyllo-soy-zei/ <<<
«Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ»
Στην πιο ήσυχη γωνιά, κρυψώνα έφτιαξα
ενός παλιού φίλου παλιάτσου
κι αυτός για αντάλλαγμα
μου φτιάχνει μάγια.
Εξαφανίζει βουνά και καταπίνει ήλιους,
σκορπάει με τις παλάμες του,
τα θρύψαλα της φαντασίας μας
για να έχω φως να κάνω όνειρα.
Βάφει το νερό
με όλα τα χρώματα του πόνου
για να ξεπλυθεί μετά
και να γεμίσω γαλήνη.
Ντύνει τον αέρα με μετάξι
ζεσταίνοντας τη λογική μου
σαν τρεκλίζει στην παγωνιά του αβέβαιου
κι έτσι γιομίζει η κούπα της καρδιάς μου με κρασί.
Τόσες και τόσες νύχτες του καλοκαιριού περάσανε
που καταπίνανε άβουλες οι κόρες των ματιών μου
ολάκερα τα αλλόκοσμά του.
*. Καρκαμάνης Κωνσταντίνος, από τη συλλογή «Απρόσμενα ταξίδια», εκδόσεις Ιωλκός, 2021
>>> https://iolcos.gr/eshop/titlos/aprosmena-taxidia/ <<<
«ΑΟΡΑΤΑ ΧΕΡΙΑ»
Αόρατα χέρια είναι αυτά που το κάνουν.
Που κάνουν την ανάσα κρύα και σκοτεινή.
Που κάνουν την αγάπη κινούμενη φλόγα.
Δε μας αφήνουν να ζήσουμε στο άπειρο.
Δε μας αφήνουν να πετάξουμε σε μακρινά αστέρια.
Αστέρια που μόνο η αγάπη ανάμεσα σε δυο πρόσωπα μπορεί.
Μπορεί να μας κάνει όνειρο.
Όμως, τα αόρατα αυτά χέρια εμποδίζουν την επαφή.
Την επαφή με το άπειρο.
Αόρατα χέρια κάνουν τη σκέψη να μιλάει σκοτεινά.
Να λέει κάποτε η αγάπη, όνειρο θα τελειώσει.
Αόρατα χέρια εμποδίζουν την ομορφιά του πάντα.
Αόρατα χέρια κάνουν τη ζωή να γελάει μαζί μας.
Να γελάει με το στιγμιαίο.
Με την ευτυχία της μιας στιγμής.
Με την ανέφικτη ευτυχία του πάντα.
Αόρατα χέρια κάνουν ένα πάντα μια στιγμή.
*. Αλέξανδρος Μαράκης-Μπούρκας, από τη συλλογή «Από αίμα σε αίμα», εκδόσεις Ιωλκός, 2021
>>> https://iolcos.gr/eshop/titlos/aima-se-aima/ <<<
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
