Βιολέτα ‘Ικαρη
«Η παράδοση έχει ποτίσει στο αίμα μου».
Η Βιολέτα Ίκαρη, αναδυόμενη από την παραδοσιακή μουσική και την θητεία της στα πολυποίκιλα πανηγύρια της Ικαρίας, εισέρχεται δυναμικά στην ποιοτική μουσική της χώρας, επιλέγοντας προσεχτικά τα τραγούδια που ερμηνεύει. Με ένα μοναδικό ηχόχρωμα, που στιγματίζει την κάθε της ερμηνεία, η Βιολέτα τραγουδά μοντέρνα κομμάτια χωρίς να ξεχνά τις καταβολές της. Πρόσφατα κυκλοφόρησε σε συνεργασία με τους ΤΖΟΥΜ, το Δωδεκανησιακό τραγούδι «Η παλιοτρεχαντήρα». Εκτός από μία εξαιρετική νέα τραγουδίστρια, η Βιολέτα ‘Ικαρη είναι μια καλλιτέχνιδα με λόγο και άποψη για τα κοινωνικά δρώμενα. Αν και λίγο καιρό στον δισκογραφικό χώρο και τις αθηναϊκές μουσικές σκηνές, έχει ήδη συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως η Ελένη Βιτάλη, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Απόστολος Ρίζος κ.α.
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Σύρμο.
Βιολέτα, η ζωή σου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα άλλαξε άρδην. Πως είναι να έχεις θαυμαστές και να εκφράζεις άλλους ανθρώπους μέσα από τα τραγούδια και τις ξεχωριστές σου ερμηνείες; Τι σε κρατά στο έδαφος μετά από αυτό;
Νιώθω πολύ τυχερή για όλα όσα έχουν συμβεί, αλλά τα αντιμετωπίζω σαν αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς που έριξα τα προηγούμενα χρόνια, που τα πράγματα ήταν πραγματικά πολύ δύσκολα για μένα. Αλλά και σαν αποτέλεσμα της επιλογής στα τραγούδια του δίσκου μου. Δεν θα γινόταν τίποτα αν δεν υπήρχαν οι δημιουργοί των τραγουδιών που επέλεξα, η δύναμη της γραφής τους και η δική μου προσπάθεια για εξέλιξη. Για μένα αυτή η αναγνώριση επιβεβαιώνει το ρητό του Αριστοτέλη: Τα αγαθά κόποις κτώνται. Δεν βρίσκω λόγο για να μην πατάω γερά στο χώμα. Όλοι εκεί θα καταλήξουμε.
Είναι γνωστή η αγάπη σου για την παραδοσιακή μουσική. Πως την διατηρείς μέσα σου τραγουδώντας πλέον, ως επί το πλείστον, σύγχρονα κομμάτια; Θα δοκίμαζες να βγάλεις έναν αμιγώς παραδοσιακό δίσκο;
Επί δεκαεπτά χρόνια τραγούδαγα στα παραδοσιακά πανηγύρια του τόπου μου, οπότε νομίζω ότι η παράδοση έχει ποτίσει στο αίμα μου και θα επηρεάζει θέλοντας και μη κάθε ερμηνεία μου. Φυσικά και θα δοκίμαζα να βγάλω έναν αμιγώς παραδοσιακό δίσκο, αλλά θα κοίταζα πρώτιστα να διασκευάσω τραγούδια που έχουν ξεχαστεί, όπως το έκανα στο Δωδεκανησιακό τραγούδι «Η παλιοτρεχαντήρα» παρέα με τους ΤΖΟΥΜ, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από την feelgood records.
Εκτός από την αγάπη μου στους ήχους της παράδοσης, βρίσκω ενδιαφέρουσες και τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από τους στίχους των τραγουδιών αλλά και τον τρόπο που αυτές εκφράζονται. Είναι σημαντικό για την εξέλιξή μας σε όλα τα επίπεδα να επιστρέφουμε στις ρίζες μας.
Σπουδάζεις βυζαντινή μουσική. Με ποιο τρόπο θεωρείς πως η ακαδημαϊκή εκπαίδευση πάνω στην μουσική μπορεί να βοηθήσει πρακτικά μία/έναν νέο καλλιτέχνη και γιατί επέλεξες την βυζαντινή μουσική;
Η ενασχόλησή μου με την βυζαντινή μουσική προέκυψε από την επιθυμία μου να εξελιχθώ ως τραγουδίστρια. Αγαπώ τους «αστήριχτους» δρόμους της (κατά την ευρωπαϊκή μουσική), τα μόρια και τα ποικίλματά της. Κάθε ακαδημαϊκή εκπαίδευση έχει μεγάλη αξία αλλά για να γίνει πράξη πρέπει να γίνει πρώτα βίωμα, γι’ αυτό θεωρώ ότι το σημαντικότερο σχολείο που έχω κάνει είναι το Ικαριώτικο πανηγύρι, όπου εκεί υπηρετούσα κατά βάση το ένστικτο και το αυτί μου.
Εκτός από το τραγούδι, είναι γνωστό και ότι ζωγραφίζεις. Τι σου δίνει η μία τέχνη που δεν βρίσκεις στην άλλη; Πως αλληλοσυμπληρώνονται;
Αυτό που αναζητώ στις δύο αυτές τέχνες είναι η ελευθερία έκφρασης. Η διαφορά με το τραγούδι είναι ότι τη ζωγραφική την αντιμετωπίζω τελείως ερασιτεχνικά και ζωγραφίζοντας χαλαρώνω και απολαμβάνω την ομορφιά του απλού χωρίς περιορισμούς. Στο τραγούδι νιώθω υπηρέτης και έχω υποχρέωση να του προσφέρω τον καλύτερο εαυτό μου γιατί είναι κάτι που προβάλλω και αυτό μπορεί να επηρεάσει στιγμές και ζωές ανθρώπων.
Μία από τις κύριες θεματικές των στίχων στα τραγούδια σου, όπως το εξαιρετικό «Ζητείται άνθρωπος», είναι η μοναξιά. Τι φταίει για την μοναξιά της εποχής μας;
Αυτό που φταίει περισσότερο είναι ο εγωισμός. Φταίει αυτός που δεν καταλαβαίνει ότι το παιδί από την Υεμένη, είναι δικό μας παιδί. Φταίει αυτός που βάζει σύνορα στην αγάπη και ο αυτιστικός τρόπος που την εκφράζει. Φταίει η ματαιοδοξία που οδηγεί στη διαφθορά, το internet και οι προπαγάνδες που ανθίζουν μέσα από αυτό, φταίει αυτός που δεν δέχεται την διαφορετικότητα αλλά φταίει κι αυτός που δεν παίρνει θέση.
Στην πρόσφατη Eurovision, δόθηκε κοινωνικοπολιτικός χαρακτήρας λόγω της διεξαγωγής της στο Ισραήλ. Πιστεύεις πως όσοι υπηρετούν την μουσική οφείλουν να λαμβάνουν υπόψιν τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, πριν να συμμετάσχουν σε μία μουσική εκδήλωση και γιατί;
Τα τραγούδια που υπηρετεί ο κάθε καλλιτέχνης ακόμα και τα τραγούδια που μιλούν για τον έρωτα, έχουν από μόνα τους χαρακτήρα πολιτικό και κοινωνικό και όπως ανέφερα προηγουμένως έχουν την ιδιότητα να επηρεάζουν τον κόσμο. Αν το μήνυμα που περνάει ο κάθε καλλιτέχνης μέσα από το τραγούδι του είναι ευγενικό προς την ανθρωπότητα, τότε για μένα, θα πρέπει να ακουστεί ή να έχει την ευκαιρία να ακουστεί μέχρι τα πέρατα της γης. Επιτρέψτε μου να δανειστώ τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου:
«Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδερφέ μου, απ΄ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.»
Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις πολιτικές ή στις κοινωνικές συνθήκες της κάθε εκδήλωσης. Φυσικά και πρέπει να επιλέγουμε τις εκδηλώσεις στις οποίες παίρνουμε μέρος! Αλλά για μένα ήταν εξαρχής λάθος που δόθηκε κοινωνικοπολιτικός χαρακτήρας στην Eurovision, λόγω της διεξαγωγής της στο Ισραήλ, γιατί η Eurovision είναι θεσμός που κάθε χρόνο αλλάζει χώρα, οπότε σίγουρα σε κάθε χώρα θα υπάρχει και διαφορετικό καθεστώς , όπως θα υπάρχουν και άνθρωποι που τάσσονται ως αντίθετοι προς στο εκάστοτε καθεστώς, και μπορεί η αισθητική μου να μην ταιριάζει στο θεσμό της Eurovision, μπορεί και να μην έχω παρακολουθήσει ποτέ Eurovision, αλλά καταλαβαίνω τους καλλιτέχνες που παίρνουν μέρος και δε μπορώ να τους κατακρίνω.
Πριν λίγο διάστημα είχαμε εκλογές και πολλοί από τους υποψηφίους ήταν καλλιτέχνες. Η πείρα έχει δείξει πως ελάχιστοι συμμετείχαν για να προσφέρουν. Ποια είναι η δική σου άποψη για την συμμετοχή τόσων καλλιτεχνών στις εκλογικές διαδικασίες;
Πρέπει να δίνεται η ευκαιρία σε κάθε υποψήφιο που έχει όραμα και αγαπά αυτόν τον τόπο. Το ότι κάποιος είναι καλλιτέχνης δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσφέρει ιδέες για το κοινό καλό. Μου ακούγεται σχεδόν ιδανικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας σωστός καλλιτέχνης πρέπει να είναι απ΄ τη φύση του ευαίσθητος και όχι ευαισθητοποιημένος.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσικών χώρων, δεν έχουν ούτε καν την πρόσβαση για να παραστεί σε μία συναυλία ένας άνθρωπος με αναπηρία. Ποια είναι γνώμη σου και πως θα μπορούσαν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες να το αλλάξουν αυτό;
Σίγουρα θα πρέπει να απαιτείται, τουλάχιστον οι νέοι χώροι που διαμορφώνονται τώρα, να πληρούν τις κατάλληλες προδιαγραφές για να έχουν εύκολη πρόσβαση άνθρωποι με αναπηρία. Θα μπορούσε να γίνει εφικτό αν ενώσουμε τις φωνές μας και αν απαιτούμε συστηματικά από τα μαγαζιά που μας φιλοξενούν, να αλλάζουν τη διαμόρφωση του ήδη υπάρχοντα χώρου τους.
Ετοιμάζεις διάφορα μουσικά πράγματα, με σημαντικούς καλλιτέχνες, πες μου για αυτά.
Έχω την χαρά να συμμετέχω στον δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με το τραγούδι «Αμαρτωλό», το οποίο έχει κυκλοφορήσει εδώ και μία εβδομάδα. Παράλληλα κυκλοφόρησε και το τραγούδι του Νίκου Ζιώγαλα «Η αλήθεια πονά» το οποίο και ερμηνεύω και προς μεγάλη μου χαρά και ήδη ξεκίνησε να παίζεται περισσότερο στα ραδιόφωνα. Μία ακόμη συμμετοχή μου θα είναι στον δίσκο με τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, σε μουσική του Δημήτρη Καρρά. ‘Ηδη έχουν βγει τρία-τραγούδια-προπομποί, η δική μου συμμετοχή θα βγει τον Σεπτέμβρη.
Εκτός των προαναφερθέντων, έχεις πολλές και σημαντικές συνεργασίες με ανθρώπους της μουσικής, που μέχρι πριν λίγα χρόνια τους άκουγες στο ραδιόφωνο. Πως είναι πλέον να τραγουδάς στο πλάι τους;
Είναι μαγικό! Νομίζω ότι ζω σε ένα όνειρο, γιατί ποτέ δεν τόλμησα να ζητήσω τόσο μεγάλες συνεργασίες από τη ζωή μου. Όταν ξεκίνησε το ταξίδι δίπλα στις φωνές της καρδιάς μου, φοβόμουν ότι δε θα τα καταφέρω, μου φαινόταν βουνό. Όπως είπες, η ζωή μου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα άλλαξε άρδην. Τώρα απλά χαίρομαι την κάθε στιγμή γιατί αποφάσισα ότι είναι κρίμα να αντιμετωπίζω με τρόμο τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου.
Που μπορούμε να σε ακούσουμε και ποια είναι τα επόμενα, άμεσα σχέδια σου;
Στις 20 του Ιούλη θα τραγουδήσω στη μεγάλη συναυλία της Λίνας Νικολακοπούλου ανάμεσα σε αγαπημένους καλλιτέχνες της γενιάς μου, που θα γίνει στον πολυχώρο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, τραγουδάω δίπλα στην Ελένη Βιτάλη και τους ΤΖΟΥΜ αλλά κάνω και προσωπικές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα. Στα άμεσα σχέδια μου είναι η κυκλοφορία του τραγουδιού «Απέραντη ερημιά» που υπάρχει ήδη στην πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου που θα συνοδεύεται και από video clip.
Γεννήθηκε το 1979 και πιστεύει πως στην ζωή τα πάντα είναι σχετικά. Ζει μόνιμα στην Κρήτη γράφοντας στίχους, μυθιστορήματα, διηγήματα κ.α. Από τις εκδόσεις Λυκόφως, έχει εκδοθεί το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Το μπλε τετράδιο”. Λόγια του έχουν τραγουδήσει ο Νίκος Ζούδιαρης, η Φωτεινή Δάρρα και ο Απόστολος Ρίζος. Λατρεύει τον τομέα της ψυχολογίας, την λογοτεχνία, και το σκάκι. Μισεί την αδικία και την αχαριστία.
