Ο πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία διηγείται τη ζωή του.
Ο πατέρας του βιβλίου γράφει για όσα δεν χάρηκε, για όσα δεν απέκτησε, για όσα δεν μπόρεσε. Ο Ζαν-Λουί δεν προσποιείται ηρωισμό, ούτε αποδέχεται με συμπάθεια τη μοίρα. Αντιθέτως, οικτίρει την τύχη του και ομολογεί την αποτυχία.
Παρόλα αυτά, ο Ζαν-Λουί καταφέρνει να φανεί μονάχα η αλήθεια μιας πραγματικότητας που κανείς δε θα επέλεγε. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια διηγείται στον αναγνώστη μια ζωή γεμάτη στερήσεις, χωρίς να αξιώνει επαίνους, ενοχλημένος από τον ανθρώπινο οίκτο και τη μιζέρια.
Ο Ζαν-Λουί είναι πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία και επιθυμεί να μην ξεχαστούν- υπήρξαν απλώς διαφορετικά και κατάφεραν αν όχι κάτι σπουδαίο να τον κάνουν να γελά.
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.
