Να πηγαίνεις τειχάκι- τειχάκι την διαδρομή
Από πλανήτη σε κενό αέρος
Να μην
Ψάχνεις μικρό πριγκηπόνησο
Να ματώνουν τα αυτιά από την πίεση
Να μην
Μουσική
Να !Τριαντάφυλλο
Σε γυάλα οι ατμόσφαιρες
Να προκαλείς την ανακύρτωση και τα αγκάθια
Ενός πράσινου κλώνοι που δεν υπήρξε
Από το χάος να δημιουργεί τάξη κοσμογονική
Κάποιοι ήθελαν ακρόαση καρδιάς και μετά
Θάνατον
Αλλά μόνον βόμβος από εγώ
Έλξη σε γύρω από γη
Σε άσπρο και μαύρο
Και έτσι να μπαίνεις στις μαύρες σήραγγες
Και να μην θέλεις την αντίστοιχη λευκή
Η σκουληκότρυπα διανύεται από απόσταση
Στο συναίσθημα και στον χρόνο
Μετράς και ξαναμετράς στίγματα
Σε πένθιμο ρούχο.
Ίσως να ‘ναι φιαλίδια σκόνης που άφησε
Εκεί σε είχα καρφιτσώσει απαράλλαχτα-
Εδώ
Λούστηκα τη διάμετρο του σύμπαντος
Σε ένα κλείσιμο του δείχτη και του αντίχειρα
Το ξέρεις
Όταν έκανα φυσικό κυάλι να σε δω να
Απομακρύνεις την όψη απ’ τη στιγμή
Που διαθλά το πρίσμα σε όνειρο
Και τανάπαλιν
Στο κέντρο της γης μου
Όταν γεύτηκες τη υγρασία μιας σταγόνας
Έιδες τι κάνει η βαρύτητα στις φούστες
Στα παιδικά βλέφαρα
Στην κόγχη του ματιού
Και στο μπράτσο μιας αγωνίας
Που προκαλεί νεφάλωμα
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
