“Ζήσε, να δούμε τι θα καταλάβεις”.

Έτσι ξεκινάνε τα ποιήματα και ίσως έτσι να κυλάει η ζωή όλων. Ξεκινά με μια προσδοκία και στο τέλος αναρωτιόμαστε αν την κάναμε πράξη. Στα χέρια μας γράφεται η ιστορία του κόσμου και οι καινούριες ζωές που φτάνουν σε αυτόν. Χάνονται σε υπόγειους δρόμους και συρμούς, φωλιάζουν μες στα παγωμένα μάτια των απέναντι και παλεύουν να μεταμορφωθούν σε καταφύγια. Ανάμεσα στον τόνο του χαλκού και τις αποχρώσεις που έχει το κρασί που μια κοπέλα φοβάται ή ελπίζει να μεθύσει μαζί του, παλεύουμε να καταλάβουμε τι είναι τελικά η γλώσσα της αγάπης. Η ζωή ρέει ανάμεσα σε σκιές, σε αναμνήσεις και εκτοπισμένα όνειρα. Η ώρα περνά μέσα στα μάτια όσων στοιβάζονται πίσω από κάποιον άλλον, περιμένοντας να ζήσουν και να αποστηθίσουν το πολυσυζητημένο χάος. –

 


Ο Λάμπρος Παπαδήμας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κι εργάζεται ως δάσκαλος. Σπουδάζει Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Η συλλογή Μηχανική Θλίψη (εκδ. Γαβριηλίδης, 2019) είναι το πρώτο του βιβλίο.

 *εκδ. Θράκα.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.