ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κυανό
Ποιητική Συλλογή
Ευωδιάζοντας
φιλανθείς έρωτες
ένα απομεσήμερο
εαρινό·
κράτα με.
Όσο πλησιάζουμε από το βυθό της θάλασσας προς την επιφάνεια, το χρώμα των υδάτων αλλάζει και από σκούρο μαύρο γίνεται κυανό. Από τα βάθη [ποιος ξέρει τι είδους θάλασσας] ανασύρονται και οι λέξεις της εν λόγω ποιητικής συλλογής, με σκοπό να βγουν στο φως. Να αποκαλύψουν μνήμες, πάθη, αδιέξοδα, ξεχασμένες αισθήσεις, εξωτικά κοράλλια και σπάνια όστρακα. Έτσι που στο τέλος κάτι αλλάζει. Μεταμορφώνοντας το βλέμμα, πλημμυρίζοντάς το με εικόνες.
H Μαρίζα Καζακλάρη στο τρίτο κατά σειρά ολοκληρωμένο προσωπικό της έργο, μας ξεναγεί στα υδάτινα σκοτάδια και στους ήλιους μιας επικράτειας, που μας κρατάει εξόριστους εδώ και χρόνια. Μια συλλογή γεμάτη εικόνες και συναισθήματα! Μόλις κυκλοφόρησε από την εκδοτική ομάδα του Mystory και τη σειρά Πασιφάη που δημιουργήθηκε ειδικά για αξιοσημείωτους, σύγχρονους Έλληνες ποιητές.
ISBN: 978-618-85798-0-4 ء ΣΕΛΙΔΕΣ: 60
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ
H Μαρίζα Καζακλάρη γεννήθηκε στην Κατερίνη. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στην Κοινωνική Κλινική Ψυχολογία του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. με ειδίκευση στη Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία. Εργάζεται στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Γαλάζιες Ενδορφίνες (Εκδόσεις Όστρια, 2018) και Λαξεμένοι Ψίθυροι (Εκδόσεις Ελκυστής, 2020). Το Κυανό είναι η τρίτη της ποιητική συλλογή.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
