Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
Συννεφιά, Γρηγόρης Σακαλής
Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί
που έπαιζα με τους φίλους μου
στις γειτονιές
κι ύστερα στην εφηβεία
ήρθαν οι πρώτοι έρωτες
κι άρχισα να γράφω ποιήματα
για τον μεγάλο
εφηβικό μου έρωτα
μετά ήρθε το Πανεπιστήμιο
άλλος κόσμος εκεί
πρωτόγνωρα πράγματα
ιδέες, ιδέες
κι ύστερα η ζωή προχώρησε
ήρθαν τα επαγγελματικά
και τα πράγματα σοβάρεψαν
έπαψαν να είναι
αυτά που ήταν
κι όσο περνούσε ο χρόνος
τα φύλλα κιτρίνιζαν
κι έπεφταν
έριχνε συνέχεια βροχές
κι ο ήλιος κρυβόταν.