“Η πεποίθηση πως οι γονείς έχουν πάντα δίκιο και πως κάθε πράξη σκληρότητας- συνειδητή ή ασυνείδητη – είναι έκφραση της αγάπης τους, παραμένει βαθιά ριζωμένη στους ανθρώπους, καθώς βασίζεται στη διαδικασία της εσωτερίκευσης, που συντελείται κατά τους πρώτους μήνες της ζωής, δηλαδή κατά τη διάρκεια της περιόδου που προηγείται του αποχωρισμού από το αντικείμενο”.
“Η εξάρτηση του παιδιού από την αγάπη των γονιών του, είναι ο λόγος που ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία να φτάσει, δεν θα μπορέσει ποτέ να αναγνωρίσει τους ψυχικούς αυτούς τραυματισμούς, οι οποίοι παραμένουν κρυμμένοι, – συχνά παντοτινά – πίσω από την εξιδανικευμένη εικόνα που έπλασε το παιδί για τους γονείς του κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του”.
*Για το καλό σου, Alice Miller
*(1923-2010)
*Πολωνή-Ελβετίδα ψυχολόγος, ψυχαναλύτρια και φιλόσοφος εβραϊκής καταγωγής, η οποία είναι γνωστή για τα βιβλία της για την παιδική κακοποίηση από γονείς, μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες.
Ήταν επίσης μια σημαντική δημόσια διανοούμενη.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
