Να σκοντάφτεις πάνω σε δυο-τρεις σελίδες συνοδευτικές

Να οπισθοχωρείς αβέβαια

Και τα αγκαθωτά φιλιά να έχουν σφηνώσει πάνω στα χέρια σου

Και μ’ αυτά σφιχτοδεμένο πλεκτό να φτιάχνεις με άμμο

Και μ’ αυτήν να μετράς τον χρόνο κουκκίδα-κουκκίδα ασημαντότητας

Και μ’ αυτόν να ξεπλένεις τα δάχτυλα και πάλι να ξορκίζεις δύο βασισμένες στη ράχη σκέψεις

Και μ’ αυτές να κάνεις συναισθήματα που δεν έχουν λογική αλληλουχία — μόνο θύμο αδένα

Και από εκεί να εκκρίνεις το τελευταίο γλαφυρό ερωτηματικό όλο καμπύλη

Και μ’ αυτήν να βάζεις στρατσόχαρτο και σιγά-σιγά να προκαλείς οξύνσεις σφυριχτές

Και μ’ αυτές να φτιάχνεις γωνίες να τρυπώνεις τις φυγές

Και τις αυταπάτες

Και οι σελίδες οι συνοδευτικές

Που με όλα τα προηγούμενα έχουν τσαλακωθεί

Και αυτές να τις ξετυλίξεις σιγά-σιγά

Και με μουρμουριστό γυροφάνι ν’ αρχίζεις

Αμφιταλαντεύσεις στο νόημα

Και ο χρόνος να γυρνάει σαν ανάποδο μέτρημα

Από το εκατό και κάτω

Και με αυτόν να φτάνεις στην κουκκίδα

Και με αυτήν να σημαίνεις

Τέλος

Τέλος


 

Από τη συλλογή «Ακρογωνιαία πορεία στο και» (2012)

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροSimone Mongelli “Bodyterranean – The Show” στο Θέατρο του ΙΜΚ
Επόμενο άρθροΚονιάκ Μηδέν Αστέρων, Κική Δημουλά
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.