Ανασυστάσεις, Απόστολος Κωνσταντινίδης

                                     Με ευχαριστία στον Rudyard Kipling

Αν μπορούσες να μάθεις όλα αυτά που δεν διδάχθηκες

για την ανθρώπινη φύση – τις αξίες και τις αδυναμίες της,

Αν κρατούσες μία σταθερή πορεία στη ζωή σου

με καθαρή συνείδηση,

Αν αγνοούσες τις άχρηστες ανάγκες

που σου επιβάλλονται,

Αν κατόρθωνες να διακρίνεις

το Σημαντικό από το Ασήμαντο,

Αν προσπαθείς κάθε μέρα να καταλάβεις καλύτερα τον εαυτό σου

και να κρίνεις τους άλλους με τα ίδια μέτρα,

Αν αντιμετωπίσεις με την ίδια ψυχική ανάταση

το θρίαμβο και την καταστροφή,

Αν στις πράξεις σου οδηγό έχεις το Θάρρος και τη Συνείδηση

χωρίς να σε φοβίζουν κραυγές και δοξασίες,                     

Αν συμπεριφέρεσαι στον άρχοντα και το συνάνθρωπο

με τον ίδιο τρόπο,

Αν επιλέγεις ηγέτες με οδηγό

την αξία και το ήθος τους,

Αν κάθε μέρα μπορείς να κάνεις τρεις μικρές πράξεις:

μία Δημιουργική, μία Γενναιόδωρη και μία Ευχάριστη . . .

Αν επιλέγεις, σαν τον Οδυσσέα, να κρατηθείς μακριά από τις Σειρήνες

ακούγοντας τη βοή τους,

Αν δίνεις σημασία στο σημαντικό –

που είναι να προστατέψεις τη ζωή στη Γη,

Αν πάψεις να ζεις με ψηφιακές φαντασιώσεις και ζήσεις

στη φύση το σήμερα,

Αν μπορείς εύκολα να ξεχωρίζεις

το δίκαιο από το άδικο – και να κάνεις κάτι αμέσως για αυτό,

Αν πυξίδα στη σκέψη και την πράξη σου – στη Θέαση και τη Θέση –

είναι οι Φιλόσοφοι και οι Ποιητές,

Αν προσπαθείς, με μικρές ή με μεγάλες πράξεις,

να ορθώσεις

μία καινούργια Πνευματική και Ηθική Ηγεσία

στο Λόγο, την Πολιτική και την Επιστήμη,

Αν δίνεις κάθε μέρα λίγη αξία

στον Πλησίον,

Αν κρατάς ζωντανά τα δύο ενεργά συναισθήματα

το Θάρρος και τη Γενναιοδωρία,

Αν κάθε πρωινό ατενίζεις τον Ήλιο

και τις αξίες του,

Τότε είσαι άξιος να λέγεσαι ο Άνθρωπος –

Αυτός που κρατάει ζωντανή την ελπίδα για το σήμερα

και το αύριο.

Α.Δ.Κ. 2.2.22