Ετικέτα: Φωνές

Χείμαρρος. Έρχεται. Το νιώθω στο πετσί μου. Θέλω να το ζήσω μέχρι το μεδούλι. Εκεί που τρυπάει κόκκαλο. Μία στάλα αίμα πάνω στον πάγο. Ζω. Μία στιγμή. Παρόλα αυτά ζω. Καυτό κόκκινο χρώμα. Θα...

Η κηροζίνη εσωτερικής καύσης ήταν αναμενόμενο Να εδραστεί στο κεφάλι αρχικά, σ’ ένα όργανο στενό, συμπυκνωμένο για τον ζωτικό της χώρο. Και εφόσον το μυαλό έπαιζε σύστημα...

ΔΕΚΑΕΦΤΑ ΧΡΟΝΩ ΚΟΡΙΤΣΙ ΧΟΡΕΥΕΙ ΧΟΡΕΥΩ ΞΕΦΡΕΝΟ ΡΟΚ ΣΤΟ ΕΡΗΜΟ ΠΛΕΟΝ ΑΚΡΟΓΥΑΛΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΩΡΑΙΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΑ ΠΑΧΙΑ ΒΟΤΣΑΛΑ ΓΑΜΩΤΟ ΚΡΟΤΑΛΙΖΟΥΝ ΒΡΕΓΜΕΝΑ ΠΙΟ ΜΟΥΝΤΑ...

Ερωτεύτηκα τα μάτια της. Τον τρόπο που κοιτά, σαν ν’ ανακαλύπτει ξανά, με κάθε βλέμμα, τα ήδη γνωστά. Ερωτεύτηκα τον τρόπο με τον οποίο προφέρει τις...

Η επιθυμία έχει σώμα, φωνή και όνομα. Μάτια κόκκινα απ’ την αϋπνία και χείλη δαγκωμένα απ’ τη φωτιά. Τις νύχτες κάνει τα σεντόνια να...

Ο Αισθησιασμός του Καβάφη πάει πολύ πιο πέρα από τη λαγνεία, πολύ πιο πέρα από την κάθε εποχή. Διαβάζει κανείς, λόγου χάρη, το «ΜΙΣΗ...

 Κείμενα Ανησυχίας   Γράφει η Μαρία Πανούτσου   Τα κείμενα ανησυχίας είναι…..:  https://ologramma.art/pea-pteroenta/   L’enfer, c’est les autres Jean-Paul Sartre Ένα ‘’Ταξίδι’’ του Νίκου Κιχέμ   https://www.youtube.com/watch?v=9jWuw2ZBGMc                         «Λίγη χαρά ή μικρές ανάσες πριν την...

Ο μοναδικός λόγος που αξίζει να ξιφομαχήσω με έναν ανεμόμυλο είναι για να δημιουργήσω την ανάμνηση του γεγονότος. Αρχίζω να ψυλλιάζομαι ότι τα πράγματα...

μπορώ και είμαι. ήθελα απλά να σου πω πως είμαι καλά. είμαι καλά κι είναι το μόνο που θέλω να ξέρεις για μένα. αλλάζουν πολλά κι όσο...

Κάθε που ο Μηδενιστής ελπίζει πολύ ψηλά από πάνω του, ξεκαρδίζεται ο Θεός χαμογελώ ερεθισμένα κι εγώ η ταπεινή σαν ψυχανεμίζομαι μέσω απόμακρων πομπών του τη θλίψη αυτήν την τόσο...