Ετικέτα: Φωνές

Του κόσμου τα καμώματα είναι φτιαγμένα από χρώματα. Ένα μαντήλι για παρεό μπαλωμένο με τετράγωνα υπόλευκα. Πνιγμένο σε θαλασσινό νερό. Αγαπημένο κορμιών στο αλάτι βουτηγμένων. Του άπλωσες το...

Κύριε αμάρτησα ενώπιον σου Ήλπισα πολύ σε μιαν άλλη αυγή Και προσευχήθηκα τόσο Ώσπου μου τελείωσαν οι λέξεις| Κρατήθηκα τόσο συχνά από το δειλινό Στα δέντρα τα αειθαλή Θνητός εγώ,...

Στους κόσμους που γκρεμίζονται δίπλα μας, καίγονται τα κάστρα μέσα μας. Η μουντή μας καθημερινότητα, η ρουτίνα, οι κακές ειδήσεις και οι πολλές απαιτήσεις, μας...

Ορισμός: η θεατρική στιγμή κατά την οποία οι ήρωες του έργου αγνοούν την αλήθεια που μόνο οι θεατές ξέρουν. Δρουν σε μια πλάνη εισχωρώντας όλο...

-Είμαι ο ποιητής, είπε.   -Και τι πάει να πει ποιητής;   -Ποιητής είναι ο εραστής των αιχμηρών λέξεων, εκείνων που σημαδεύουν κατευθείαν την ψυχή και την κρατάνε ζωντανή κι...

Τα βήματά τους ακούγονταν από μακριά. Έμοιαζαν με σάλπισμα από χιλιάδες στρατιώτες την ώρα της μάχης. Δεν ξέρω γιατί, μα πάντα ο ήχος της...

οι άνθρωποι γνωρίζουν δυο πενιές/ εκείνη του λυγμού κι εκείνη του παραπόνου/ πεπεισμένοι πως το παράπονο είναι προνόμιο/ το προτιμούν/ ο λυγμός είναι επίπονος/...

Θυμάστε που μικροί παίζαμε με σαπουνόφουσκες; Που βουτούσαμε ένα εξαρτηματάκι μέσα σ΄ένα μπουκαλάκι με σαπουνόνερο, το φυσούσαμε και κάναμε φούσκες; Πόσο χαιρόμασταν στη θέα...

Θαλασσάκια ρευστά, υδαρή κι ανεξερεύνητα καλούν παιδιά στις ακτές να μυρίσουν τι πάει να πει αλάτι κι αγάπη. Βήματα μικρά, βαθιά βυθίζονται σε κόκκους...

Έχω το νου μου στο παιδί Έχω το νου μου στο παιδί που το χτυπάνε στο κεφάλι, όταν δεν του κάνουν πλύση εγκεφάλου. Έχω το νου μου...