Αρχική Δημιουργοί Δημοσιεύσεις από Αλεξία Κατσαβού

Αλεξία Κατσαβού

3329 ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 0 ΣΧΟΛΙΑ
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
tasos_leivaditis

Έρωτας, Τάσος Λειβαδίτης

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ [τον εαυτό τους, δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, [γδαρθήκανε σαν δύο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή αλλό [φρονες, ματωμένοι βγάλανε...
skopelos

/ Σκόπελος /

Σκόπελος *Από το προσωπικό αρχείο της Αλεξίας Κατσαβού.

Ομολογία, Τίτος Πατρίκιος 

Μιλήσαμε πολύ για τις γυναίκες πάντα δειλοί για να παραδεχτούμε την ομορφιά που μαστιγώνει τη ζωή μας.   (Από την ποιητική ανθολογία «Ποιήματα Β’ 1959-2017» του Τίτου Πατρίκιου...
kariotakis_kwnstantinos

Είμαστε Κάτι, Κώστας Καρυωτάκης

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες. Ο άνεμος, όταν περνάει, στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες. Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες. Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη, στην κορυφή τους...
anagnostakis_manolis

Η αγάπη είναι ο φόβος, Μανώλης Αναγνωστάκης

Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους. Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυα Όταν μαζί τους πεθάνανε σε...

Πυρπόληση, Γιώργος Θέμελης

Σκληρή μου στάθηκε η Αγάπη, Σκληρή κι ανήλεη. Από σκληρή στοργή, Από πυκνή τρυφερότητα. Έβαλε φωτιά να κάψει το σπίτι μου. Μεγάλωσε η φωτιά, Σηκώθηκε, Σα μια φλεγόμενη σκιά, Μια πυρκαγιά. Καίγονται τα...
nikos_gkatsos

Το τραγούδι της σειρήνας, Νίκος Γκάτσος

Με τ’ άσπρο μου μαντήλι θα σ’αποχαιρετήσω και για να μου ΄ρθεις πίσω στην εκκλησία θα μπω. Θ’ ανάψω το καντήλι και το κερί θα σβήσω τα μάτια μου θα...
nikiforos_vrettako

Δίχως εσέ, Νικηφόρος Βρεττάκος

Δίχως εσέ δε θα ‘βρισκαν νερό τα περιστέρια Δίχως εσέ δε θ’ άναβε το φως ο Θεός στις βρύσες του Μηλιά σπέρνει στον άνεμο τ’ άνθη της. Στην ποδιά...
vafopoulos_giorgos

Εφήμεροι έρωτες, Γιώργος Βαφόπουλος

Η αγάπη μας αν πέθανε τίποτε δε σημαίνει, παλιά μου αγαπημένη. Οι αγάπες σαν πεθαίνουνε κ’ οι έρωτες σα σβήσουν, μια ανάμνηση αφήνουν. Μια ανάμνηση δυο γαλανών θολών...
vassikehagioglou_vasilis

Ο πλανήτης με τις γυναίκες, Βασίλης Βασικεχαγιόγλου

(Απόσπασμα) Ο πάνθηρας απ' την αρχή έχει κερδίσει μέσα σου: Με κλειστά μάτια, ανοιχτά ρουθούνια, στην ενέδρα σου πέφτω. Μ'ερεθίζεις, τα μάτια σου, οι μηροί σου. Τα δόντια σου...