Βάσω Κωνσταντινίδου
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει - προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
Η Ιουλιέτα αγαπά τα ροδάκινα του Γιώργου Φακίνου
«Και, σε ποταμέ –είπε ακριβώς με την προηγούμενη ένταση στη φωνή- από τούδε και στο εξής σε ονομάζω, Αντίο!»
Με την ευκολία που ο Ραφαήλ...
Σκοτεινή saga, Μάκης Συνοδινός
Τι είναι αυτό που, σε έναν νοητό χάρτη, θα ένωνε το υπερώο ενός ψυχιατρείου, δύο σπίτια που εγκαταλείφθηκαν άρον άρον σε Αθήνα και Παρίσι...
Αυτοί παιδί μου δεν, Μιχάλης Γκανάς
Αυτοί παιδί μου δεν
δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους
όλο δεν και δεν και δέν-τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους
δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι...
Φθινοπώριασε, Αρθούρος Ρεμπώ
Φθινοπώριασε…Προς τι όμως η ανάγκη για παντοτινό ήλιο;
Εμείς είμαστε στρατευμένη στην ανακάλυψη του θείου φωτός…
Μακριά από τους ανθρώπους που φθίνουν με τις εποχές…
Φθινόπωρο…
Η βάρκα...
Σε περιμένω παντού, Tάσος Λειβαδίτης
Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να ‘χει καρδιά.
Μα η...
Ψυχή απούσα, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά,
ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου.
Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο
γιατί για...
Στην Αγαλλίδα, Σαπφώ
Όμοιος με τους θεούς μου φαίνεται πως είναι
αυτός ο άντρας που απέναντί σου κάθεται
κι από σιμά τη φωνή σου τη γλυκιά
στοχαστικά ακούει
και το ερωτιάρικό...
Καρφίτσες στην άμμο, Σαντιάγο Ρονκαλιόλο
Στο Περού, υπάρχει μία πόλη, γνωστή ως η «Πόλη των Βασιλιάδων».
Παρά το γεγονός πως στο βιβλίο του Σαντιάγο Ρονκαλιόλο το βασιλικό αυτό μεγαλείο δεν...
Στον απόηχο μιας συνομιλίας στο τηλέφωνο, Βλαδίμηρος Νικολούζος
Υποφέρω μέσα
στην κουβέρτα
της σιωπής
που υπολείπεται.
Στον απόηχο της
απόστασης
ο χρόνος μας
έγινε σίδερο,
έγινε
μαύρο αίμα
το μεσημέρι του ήλιου,
η ώρα που τα μάτια μου έπηξαν
μέσα στο ξεραμένο αλάτι,
ένα νεκρό...
Ιδανικοί αυτόχειρες, Κώστας Καρυωτάκης
Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν
για τελευταία φορά τα βήματά τους.
Ήταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ...