Θα σε βοηθήσω να έρθεις, εάν έρχεσαι και να μην έρθεις, εάν δεν έρχεσαι.
*
Τι σου έχω δώσει, το ξέρω. Τι πήρες, δεν ξέρω.
*
Όταν με έκανες άλλον, σε άφησα με εμένα.
*
Μην μου μιλάς. Θέλω να είμαι μαζί σου.
*
Αν δεν πίστευα πως ο ήλιος με κοιτάζει λίγο, δεν θα τον κοιτούσα.
*
Ένα πράγμα πριν ολοκληρωθεί είναι θόρυβος. Όταν ολοκληρωθεί είναι σιωπή.
*
Επειδή πιστεύεις πως με κατάλαβες, έπαψες να με καταλαβαίνεις.
*
Δεν θα σε περιμένω άλλο, γιατί έχω έρθει.
*
Καμιά φορά τη νύχτα ανάβω τα φώτα για να μη βλέπω.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
