Ι.

 

κράματα από ενύπνια χρόνου

οι ζωές ανυπολόγιστες που κυλούν

σα να μην βλέπεις τι ν’ αγγίξεις

και τι να περιμένεις να συναντηθεί

πέρα από τα βουνά της πατρίδας

πέρα πολύ από τα χρόνια που λιμνάζουν

στο ακατοίκητο του έρωτα

η ζωή το μυστήριο των αιώνων

 

ΙΙ.

 

τα βουνά του κόσμου που ερημώνονται

στο πρώτο βλέμμα του

οι εικόνες της παιδικής ηλικίας

τα ψεγάδια από τα κύματα

στους φάρους που αναδύονται

για να μην περιμένουν

κάτι να ανθίζει

κάτι να θροΐζει

κάτι να γαληνεύει

τον παφλασμό της μοναξιάς

κι ύστερα  ερέβη

τι μας συνέβη

για να περιδιαβεί

σ΄αυτή τη γη

που μέρα τη μέρα

χρόνο τον χρόνο

βαδίζει στους αιώνες

γυμνή και ακατοίκητη

ακατοίκητη από τις πληγές της

για να πεθάνει

μόνη και έρημη

σαν από πάντα

μόνη

στην ερημιά της γνώσης

κλινήρης μέσα στη θάλασσα

η πρώτη οικία

των νεκρών μας

που περιμένουν

από που θα κολυμπήσουμε

στο αδιάβατο των αιώνων

 

 

ΙΙΙ.

 

τα νοσταλγικά πουλιά

που ξημερώνουν τις μέρες

και τα βράχια που αντιστέκονται

στον ανασασμό της γοητείας

καλύπτοντας κάτι από το άχρονο

κυμαίνοντας την αβίωτη νοσταλγία

του απάτριδου χνώτου

στη φωταψία των επικείμενων ρηγμάτων

μια ακέραια επιθυμία

για το ενδιάμεσο της ζωής

και της μη ζωής

από την ύλη της ποίησης

από το ακράδαντο της σιωπής

από τα επινίκια της μέγιστης ήττας

γιατί η μεγαλύτερη διδαχή

δεν ήταν ούτε το να ζεις

ούτε το να πεθαίνεις

αλλά να προσεύχεσαι

σε μια ακατάληπτη νοσταλγία

του αναντίρρητου έρωτα

 

κι όλα έτσι άρχισαν

κι όλα έτσι θα τελειώσουν

αν τελειώσουν

στο σκοτάδι

που δεν είναι έρεβος

στο σκοτάδι του έρωτα

 


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΥ.Γ., Μανόλης Αναγνωστάκης
Επόμενο άρθροΒραδινός περίπατος
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά - μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.