Η ισορροπία στη Σχέση, Αγγελική Μπολουδάκη

Σε μια σχέση, η ισορροπία ανάμεσα στο εγώ και στο εμείς είναι πολύ σημαντική. Το «εγώ» αντιπροσωπεύει την ατομικότητα, τις ανάγκες, τις αξίες και τα όρια του κάθε ανθρώπου. Το «εμείς» είναι ο κοινός χώρος που δημιουργείται όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να μοιραστούν τη ζωή, τα συναισθήματα και τα όνειρά τους. Για να υπάρξει ουσιαστική σχέση, το «εγώ» χρειάζεται να δώσει χώρο στο «εμείς», όχι να εξαφανιστεί, αλλά να συνυπάρξει δημιουργικά.

Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος οφείλει να δει τον άλλον όχι ως αντίπαλο ή απειλή, αλλά ως σύμμαχο. Όταν όμως κάποιος έχει μεγαλώσει σε περιβάλλοντα όπου κυριαρχούσαν η επίκριση, ο ανταγωνισμός ή η σύγκριση, μαθαίνει να αντιμετωπίζει τον άλλον μέσα από φίλτρα άμυνας. Έτσι, κάθε σχόλιο ή παρατήρηση του συντρόφου βιώνεται σαν επίθεση στην αξία του. Αντί να ακούει τι λέγεται, ο άνθρωπος ακούει τι φοβάται ότι σημαίνει: «Δεν είμαι αρκετός», «με απορρίπτουν», «με μειώνουν».

Το ίδιο συμβαίνει και με την εμπειρία της απόρριψης ή του αποκλεισμού μέσα στο «εμείς». Αν στο παρελθόν, σε μια οικογένεια ή σε μια ομάδα, το άτομο ένιωσε ότι δεν χωρούσε, ότι παραμερίστηκε ή ότι αγνοήθηκε, τότε αργότερα κάθε κάλεσμα από τον σύντροφο μπορεί να ερμηνεύεται μέσα από τον φόβο της νέας απόρριψης. Ο άλλος λέει: «Έλα να μιλήσουμε», αλλά αυτό μεταφράζεται εσωτερικά ως: «Έλα να σε κρίνω», «Έλα να σου πω πως δεν σε θέλω».

Εκεί λοιπόν βρίσκεται το δύσκολο αλλά και απελευθερωτικό κομμάτι: να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι ο σύντροφος που δημιουργεί αυτό το βάρος, αλλά οι προηγούμενες εγγραφές μέσα μας. Η σχέση δεν μπορεί να ανθίσει αν δεν υπάρξει εμπιστοσύνη ότι ο άλλος δεν ήρθε για να μας πολεμήσει, αλλά για να μας συναντήσει.

Η μετάβαση από το «εγώ» στο «εμείς» δεν σημαίνει εγκατάλειψη του εαυτού. Σημαίνει καλλιέργεια μιας συνειδητής παρουσίας όπου:

το «εγώ» δεν χάνεται αλλά εκφράζεται,

ο άλλος δεν είναι αντίπαλος αλλά σύντροφος,

η κριτική μετατρέπεται σε διάλογο,

ο φόβος της απόρριψης μεταμορφώνεται σε πρόσκληση για αμοιβαία κατανόηση.

Μια υγιής σχέση χτίζεται όταν δύο άνθρωποι έχουν το θάρρος να δουν πώς οι παλιές τους πληγές επηρεάζουν το παρόν και να επιλέξουν να μην αφήσουν τις σκιές του χθες να καθορίσουν τη δυναμική του σήμερα. Μόνο τότε το «εμείς» γίνεται πραγματικά τόπος ελευθερίας, οικειότητας και ανάπτυξης -κι όχι πεδίο μάχης.

*Αγγελική Μπολουδάκη

Ειδικός ψυχικής υγείας

Ψυχοθεραπεία – Συμβουλευτική

www.boloudaki.gr 

Facebook: www.facebook.com/profile