Ο Αγιότατος Έρως «Η Οφηλία δεν μένει πια εδώ»
Γράφει η Μαρία Πανούτσου
27/07/2019
«ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»
Ρapaver rhoeas*
Δυο λόγια
Η ερωτική ποίηση που πραγματεύεται την φυσική κατάσταση που προκύπτει αθέλητα στους ανθρώπους και τους βγάζει για λίγο ή για πολύ, από τον δρόμο που έχουν χαράξει, είναι μια πράξη που έχει όλα τα στοιχεία μιας επανάστασης, μιας προσωπικής επανάστασης, που είναι και η πιο ουσιαστική. Ο έρωτας αφορμή για αλλαγή και αμφισβήτηση συθέμελα του εαυτού μας και των αρχών μας, έρχεται ολόδροσος να μας οδηγήσει σε όχι και τόσο δροσερές και ευχάριστες ψυχικές καταστάσεις. Η ποίηση κατ΄εξοχήν ερωτική, ακόμη και όταν δεν φαίνεται στο πρώτο πλάνο της γραφής, μας ανοίγει ορίζοντες για να έρθουμε πιο κοντά στο ‘πρόσωπο’ του ανθρώπου που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο.
Η επιλογή μου να αναρτώ και να σας παρουσιάζω δική μου αλλά κι άλλων ποιητών που αγαπώ, ερωτική ποίηση, έχει αυτόν το σκοπό, μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας και με τον συνάνθρωπο μας. Με το πρώτο τίτλο «ο αγιότατος έρως και άλλα τινά» και με τον δεύτερο τίτλο Papaver rhoeas*.
*(Μήκων η ροιάς Η ΡΟΔΙΑΚΗ)
“Η Οφηλία δεν μένει πια εδώ”
Σήμερα μία συνύπαρξη 4 ποιημάτων μου δημοσιευμένων και μη δημοσιευμένων, σε παρουσίαση εδώ, πρώτη φορά στο Ολόγραμμα.
Δόκιμες μιας μέσα στο χρόνο προσπάθειας για μια επιθυμητή ισορροπία με τον εσώτερο κρυφό εαυτόν μας.
Αναλογίζομαι τις μεταπτώσεις και χαίρομαι όταν επιβιώνω από αυτές.
Αrt work by the Polish artist, Jarek Puczel που ζει και εργάζεται στην Πολωνία
Σήμερα
Μαρία Πανούτσου- ποιήματα μεταπτώσεων
Art work by Jarek Puczel
Το Άδειο σπίτι
Ή
Η Οφηλία δεν μένει πια εδώ
Υπάρχουν πολλά, είδη έρωτα.
Το επιβεβαιώνουν οι πληγές στο σώμα των ανθρώπων
καθώς μαρτυρούν την μοναδικότητα κάθε συντρόφου.
Εσύ αγαπημένε, είσαι το καντήλι
που φωτίζει τον παραδείσιο τάφο μου,
αφού εσύ τα περιέχεις όλα,
στην φωνή
και στην αιώνια παλινδρομική κίνηση της αγάπης σου,
γεμάτη από μύθους και ιστορίες λαών που πνίγηκαν στον χρόνο..
Εσένα, κρατώ σαν λάβαρο της, ελευθερίας μου
και δεν σε απαρνιέμαι.
Ανησύχησα καθώς είδα το σπίτι μας, άδειο.
Και όμως αυτός ήταν ο βαθύτερος σκοπός μου.
Να πεις: «Η Οφηλία δεν μένει πια εδώ».
έρωτας
έρωτας-γραφή
έρωτας- δάσκαλος
έρωτας- μαθητής
έρωτας-ανησυχία
έρωτας -σιωπή
έρωτας- τροφή
έρωτας-αρχή
έρωτας- θάνατος
έρωτας- πέταγμα
έρωτας- υγρό
έρωτας- σφίξιμο
έρωτας- δάκρυ
έρωτας- σιωπή
έρωτας- ακινησία
έρωτας- βλέμμα
έρωτας- διαδρομή
έρωτας- νερό
έρωτας- ποιητής
έρωτας- χέρια
έρωτας-προσευχή
έρωτας- αναμονή
έρωτας- σκοτάδι
έρωτας- πνοή
έρωτας- δύο
Μαζί
Hamlet:
Let us go in together,
And still your fingers on your lips, I pray.
The time is out of joint—O cursèd spite,
That ever I was born to set it right!
Nay, come, let’s go together
Δεν θέριεψε ο ήλιος / Πρώτη μέρα
Δεν σύρθηκε το βλέμμα μια αυγή
Στο πρέπον και μη / να δώσει θέλει πέρας
Σε τόπο / χρόνο / οι άνθρωποι μαζί/
Σε στέκια μιας κοπής / Δεύτερη μέρα
Ατάραχη ζωή χωρίς ήχου πνοή /
Και πριν και τώρα / πάντα εδώ /
Κάτι πικρό / Rock πέρασμα / κι άτεγκτο σκληρό/
Γερνούμε εμείς οι νέοι/ μ’ ένα φάκελο κρυφό/
Δεν είναι μέσα κι έξω νικηφόρος ο ψαλμός/
Τρίτη μέρα / Τοπίο θολό / κι αγαπημένο /
Μια γυναίκα μόνη / Θρέφει μωρό και θάνατο μαζί/
Πνίγεται ο άνδρας /σε μικρή λίμνη από κλάμα/
Τέταρτη μέρα/σκυλιά παρέα με βατράχια /
Ξεβράζονται σε πεζοδρόμια / περιπατητές μαζί τους εκλιπαρούν/
Ένα ποτάμι από φως / Πέμπτη μέρα/
Μήνυμα πάνω κι από τον χτύπο της καρδιάς /
Αστραφτερή στιγμή / με μια μπουκιά/ στο στόμα /
Πιότερο και από την ίδια την ζωή / Εσύ/
Μέρα… δεν θυμάμαι πια τον αριθμό /
Ξεχασμένη από καιρό / ξαναγυρνώ πάλι σε σένα
‘Όπως ο διψασμένος στην δροσερή πηγή/
Βελούδινη κάθε επαφή / στο στόμα και στα χέρια /
Αφή και πάλι αφή / μοναδική / που ξεγελά θάνατο και ζωή
Αηδόνι μου
Μήτε την νοσταλγία που στρώνεις περίτεχνα
αφαιρώ,
μήτε τον έρωτα που άφησες
σε στρώματα αλλότρια και ξενικά.
Με στιβαρό το χέρι ίδια γροθιά,
θα στιγματίσω τον αγέρα.
και θα φορέσω μια σημαία
κατάσαρκα,
τυλίγοντας την αιδώ, που προκαλεί
η ματιά σου.
Στον πύρινο τον κόσμο των αναστεναγμών
υψώνω την μορφή σου,
να φύγει κάθε σύννεφο μουντό,
και κολασμένη,
ακούω το όνειρό μου,
σαν ζωντανό πουλί γλυκόλαλο,
να τραγουδά την εποχή,
που θα ‘ναι όλη δική σου και δική μου.
Bar man
Δεν ήπιε ούτε το τσάι της.
Πλήρωσε και αφού κοίταξε για τελευταίοι φορά,
την διακόσμηση του χώρου
κατευθύνθηκε στην έξοδο του Bar.
Ήταν πολύ πρωί ακόμη άδεια η αίθουσα
μόνο εκείνη και ο Bar man.
Έξω ψιλόβρεχε.
Η αίσθηση της ζωής την συνεπήρε.
Ένα ισότονο έβγαινε από μέσα της.
Οι δρόμοι είχαν ονομασίες.
Εκείνη γύρευε ένα συγκεκριμένο δρόμο.
Για τον Jarek Puczel.
Δύο λόγια.
Πολύ χάρηκα όταν συνάντησα την ζωγραφική του Jarek Puczel Ο συνδυασμός ζωγραφικής με αναφορές στην τέχνη της φωτογραφίας ,δεν είναι καινούργιος, καινούργια είναι κάθε φορά η προσέγγιση που κάνουμε στην τέχνη δηλαδή τα δακτυλικά μας αποτυπώματα. Στην αρχή νόμιζα ότι θα συναντούσα μια γυναίκα ζωγράφο. Η ευαισθησία του με μπέρδευε. Απλός, ιδιαίτερα χρωματιστός, με σύγχρονη ματιά που δεν την προδίδει, αλλά και που σέρνει μαζί του – στο έργο του-τεχνικές της ζωγραφικής, παμπάλαιες. Πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά. Ξεκούραστη και μαζί βιωματική και αντικειμενική. Καθώς αφήνομαι στο έργο του, συνειρμική διάθεση μιας αφαιρετικής γκραβούρας με ταξιδεύει στα πρώτα βήματα της τέχνης αυτής, ή στα δροσερά έργα του Έλληνα Γιώργου Μπουζιάνη.
Μια παιδική διάθεση που σοβαρεύει καθώς οι μνήμης, ακινητοποιούν συχνά τον ζωγράφο.
Έργα που μιλούν κατευθείαν στον θεατή και τον κάνουν κοινωνό του έργου του Jarek Puczel.
—-
Σημείωση. Τα ποιήματα που έχουν δημοσιευτεί είναι: Μαζί και έρωτας
https://tovivlio.net Μαζί
https://tokoskino. έρωτας
Για τον Jarek-Puczel. https://www.widewalls.ch/artist/jarek-puczel/
«Ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»: Σύλληψη, έρευνα, οργάνωση και εκτέλεση: Μαρία Πανούτσου.
[Copyright © Μαρία Σκουλαρίκου-Πανούτσου]
Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού.
Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σπούδασε στο Open University of London Humanities – Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London.
Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ».
Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.
Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.
