Αν σου λείψω μια νύχτα μην
ανησυχήσεις
ως το άλλο πρωί, ως το άλλο
βράδυ, ως την Κυριακή, μην
κρατάς μελαγχολία μικρή.
Αν είσαι δίπλα στο τζάκι
στο φως των κεριών μην
ανησυχήσεις
ως να κοιτάξω τα πράσινα
μάτια σου,
ως να χαθώ στο βάθος τους,
ως την Κυριακή μην,
φοβηθείς μην,
κρατήσεις μελαγχολία κλειστή.
Αν την καρδιά αφήσεις ανοιχτή
να μπει η ουράνια μουσική μην
ξεγελαστείς
πως είναι μια βραδιά φασματική,
μια φωνή υποκριτική.
Αν το βλέμμα στρέψεις αλλού
ως να ‘ρθεις μην
διστάσεις να δεις πόσα κρύβει
η καρδιά αυτή η γυμνή, μην
ανησυχήσεις ως την Κυριακή, μην
αισθανθείς μελαγχολία κοινή.
Αν η παρουσία γυναίκας γυμνής
σε γεμίζει μελαγχολία μικρή μην
ανησυχήσεις, ως να βγάλεις
το δίχτυ της καρδιάς σου,
ως να δεις τι κρύβεται
πίσω από την κουρτίνα της σιωπής.
Αν σου λέιψω μια Κυριακή,
αν νιώσεις μελαγχολία μικρή
ως να μην έρθω, ως να μην καθίσω
απένατί σου, ρώτα
τα αστέρια.
Θα σου πούνε «δεν άντεξε
τη σιωπή της Κυριακής».
Δε θα φταις εσύ αλλά
Η μελαγχολία της Κυριακής.
Ν.Μ.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
