Ο Θεός δεν παίζει ζάρια

Τυχαίο; Σύμπτωση; Όχι σύμπτωση, μοίρα ή μήπως πεπρωμένο; Τι είναι το ένα και τι το άλλο; Πως καθορίζεται από ποιον και γιατί; Υπάρχουν στιγμές που είναι ‘γραφτό’ να γίνουν ή απλά εμείς καθορίζουμε την μοίρας-την τύχη μας και είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας; Μήπως πολλές φορές βρίσκουμε δικαιολογίες σε φράσεις τύπου ‘ότι είναι να γίνει θα γίνει’ απλά για να πετάξουμε από πάνω μας την ευθύνη;

Πόσες φορές δεν έχουμε πει ‘τι θα γινόταν αν δεν έπαιρνα την συγκεκριμένη απόφαση;’ Γιατί θέλουμε πάντα να έχουμε δεύτερες σκέψεις για τις επιλογές μας και να αναρωτιόμαστε ‘τι θα γινόταν αν;’. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο και θα πρέπει να το δεχτούμε παθητικά ή να γίνουμε ενεργοί, κυρίαρχοι και να αλλάξουμε όσα επιθυμούμε;

Τυχαίο: αυτό που είναι σχετικό ή εξαρτάται από την τύχη, αυτό που δεν μπορεί να προβλεφθεί και το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι σίγουρο άρα μπορεί να οδηγήσει και σε κίνδυνο. Τυχαία γεγονότα μελετώνται τόσο από την επιστήμη (στατιστικά στοιχεία) όσο και από τη φιλοσοφία.

Σύμπτωση: τυχαία κυρίως εμφάνιση δύο ή περισσότερων γεγονότων ή φαινομένων στον ίδιο χρόνο ή και στον ίδιο χώρο. Μία συνάντηση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα πάρα πολλών άλλων γεγονότων για τα οποία δεν έχουμε επίγνωση. Υπάρχουν όμως συμπτώσεις στη ζωή, γεγονότα που να μην έχουν κάποια αιτία; Κάθε αιτία, κάθε πράξη, κάθε απόφαση που παίρνουμε έχει και ένα αποτέλεσμα το οποίο φέρει αλλαγές και ούτω καθεξής. Μία συνάντηση που έγινε συμπωματικά άρα είναι ένα τυχαίο γεγονός και φέρει αλλαγές.

Μοίρα: η υποθετική και ανεξήγητη δύναμη που θεωρείται υπεύθυνη για ό,τι συμβαίνει στον κάθε άνθρωπο, παράγωγο ουσιαστικό από το αρχαίο ρήμα μείρομαι δηλαδή λαμβάνω μέρος, μετέχω στην κλήρωση. Το πεπρωμένο είναι αυτό που μας κατευθύνει προς την μοίρα μας, αυτό που έχει καθοριστεί για τον κάθε άνθρωπο άρα η μοίρα σχετίζεται με το πεπρωμένο και προηγείται αυτού.

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά από τι προκαθορίζεται η ζωή μας. Θέλω να πιστεύω πως έχουμε τον έλεγχο και μέσα από τις επιλογές μας μπορούμε να ανατρέψουμε κάτι που μας ενοχλεί, χωρίς να μοιρολατρούμε και να μένουμε άπραγοι. Κανείς άλλωστε δεν μπορεί να είναι συνέχεια ‘τυχερός’ ή ‘άτυχος’.

Σπύρος Παπαπέτρος.