Όταν βρεθούμε ξανά
θα είμαστε νέοι και ζωηροί
διψασμένοι για οτιδήποτε
ατρόμητοι για οτιδήποτε
όταν βρεθούμε ξανά
θα φιληθούμε πολλές πρώτες φορές
και θα θυμηθούμε το μέλλον μας
όταν βρεθούμε ξανά
τα γόνατα μας δε θα λυγίσουν
και θα είμαστε ανυπόμονοι για το παρόν
οι λέξεις δε θα μιλήσουν και η σιωπή
δε θα σωπάσει άλλο
όταν βρεθούμε ξανά
δε θα φοράμε τα λόγια που έχουμε προβάρει
μπροστά στο αναπόφευκτο
Θα στρώσουμε το ύφασμα της πραγματικότητας στο χώμα που πατάει
η αλήθεια
Όταν βρεθούμε ξανά
δε θα πονάει πια η μέρα που περνάει δίχως τόπο να βρίσκει να σταθεί
κι η νύχτα μάταιη δε θα γυρίζει στα γυμνά κορμιά της πόλης
Όταν βρεθούμε ξανά
Ο δρόμος δεν θα είναι στενός
κι όταν βρεθούμε ξανά, κανείς μας δε
Θα νιώθει άστεγος μέσα στο σπίτι
Όταν βρεθούμε ξανά ….
μα μέχρι τότε φυλάξου
Φυλάξου από το χρόνο, γιατί όταν βρεθούμε ξανά, πρέπει να είμαστ’ εκεί _
*Γράφει ο Αντώνης Κατσαμάς.
